در این پایان نامه سعی شده است تا نقش و اهمیت توزیع پاره ای از عوامل موثر در شرایط ساختگاهی بر پتانسیل روانگرایی خاک، مورد مطالعه و بررسی قرار بگیرد. مهمترین عوامل مورد مطالعه در این تحقیق، نحوه توزیع و پراکندگی مربوط به پارامتر های مقاومتی خاک مانند: مدول برشی و مدول بالک بوده و تاثیر آن بر مشخصات لرزه ای مدل مانند پتانسیل روانگرایی و ضریب اطمینان در برابر روانگرایی تحت زمین لرزه های واقعی مورد بررسی واقع شده است. جهت انجام این مطالعات، از پروفیل های ماسه ای که با استفاده از توزیع های آماری مختلف ایجاد شده استفاده و همچنین از تعدادی شتاب نگاشت طبیعی استفاده شده است. کلیه تحلیل های دینامیکی توسط برنامه کامپیوتری flac 2d که قادر به حل معادله دیفرانسیل حرکت امواج در آبرفت های سست در حالت های دو بعدی و سه بعدی و محاسبه پاسخ دینامیکی آنها واقع بر بستر صلب و ارتجاعی به کمک روشهای معادل خطی و غیر خطی کامل می باشد. جهت ایجاد یک پروفیل ماسه ای از لایه ای با ضخامت ثابت و توزیع تصادفی استفاده شده و تغییرات سرعت موج برشی با عمق بطور افزایشی خطی در نظر گرفته شده است. برای هر توزیع آماری تعداد 500 تحلیل جهت محاسبه پتانسیل روانگرایی و ضریب اطمینان در برابر روانگرایی با بهره گیری از شبیه سازی های مونت کارلو صورت پذیرفته است. نتایج بدست آمده از مطالعات پارامتریک این پایان نامه حاکی از آن است که با افزایش ناهمگونی در خاک میانگین پتانسیل روانگرایی دچار کاهش و پراکندگی آن افزایش خواهند یافت.

تاکنون مدلهای رفتاری زیادی برای پیش بینی رفتار واقعی خاکها شناسایی شده و روز به روز بر گستردگی آنها افزوده می شود. اما اکثر مدلهای موجود قادر نیستند رفتار دقیق خاکها (ماسه ای و یا رسی) را در مقادیر نسبت بیش تحکیمی زیاد، با دقت قابل قبولی پیش بینی نمایند. دلیل این امر را می¬توان در اثر لحاظ نکردن رفتار ناهمسان خاکها در این مدلها جستجو کرد. علاوه بر این برای سادگی در محاسبات و فرمولبندی ساده، در تمام مدلهای موجود، از نظریه های ارتجاعی یا الاستیک کاهیده یا کاهش یافته (hypo-elasticity) برای شبیه سازی رفتار خاکها استفاده شده است. حال بنظر می رسد که می¬توان با استفاده از مدلهای رفتاری بیش ارتجاعی که از قوانین ترمودینامیکی نیز پیروی می¬نمایند، برای تخمین قسمت ارتجاعی رفتار تاحدود زیادی به نتایج بهتری دست یافت. در این تحقیق، این موضوع بر روی یکی از مدلهای معروف پیش بینی رفتار خاکهای رسی یعنی مدل رفتاری cam-clay modified که به اختصار mcc نامیده می شود، مورد بررسی قرار گرفته است. قابل ذکر است که این مدل کاربرد گسترده ای در پیش بینی رفتار تنش-کرنش خاکها داشته و در اکثر نرم¬افزارهای تجاری موجود در مسائل ظرفیت باربری پی¬ها و مسائلی از این دست مورد استفاده قرار می گیرد. از اینرو بنظر می رسد که با بررسی این موضوع در پیش بینی رفتار خاکهای چسبنده و اصلاحات صورت گرفته در مدل توسعه یافته، در مقایسه با نتایج آزمایشهای سه محوری (داده های آزمایشگاهی) بتوان به نتایج مفیدی دست یافت که از جمله آنها می توان به کاهش تنش های پیش بینی شده توسط مدل مرجع اشاره نمود.