هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رضایت شغلی و سلامت روانی با کیفیت زندگی معلمان دانش آموز کم توان هوشی و عادی بوده است. بدین منظور بر اساس یک طرح همبستگی، نمونه ای مشتمل بر 8? نفر از معلمان مدارس (عادی و کم توان هوشی) دوره ابتدایی شهر تهران انتخاب و براساس پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث ( بری فیلد و روث، 1??1) و پرسشنامه سلامت عمومی (ghq؛ گلدبرگ، 1???) و پرسشنامه کیفیت زندگی (whoqol-bref؛ ?998) ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که معلمان دانش آموزان کم توان هوشی نسبت به معلمان دانش آموزان عادی از رضایت شغلی پایین تری برخوردار هستند و سلامت روانی و کیفیت زندگی در دو گروه مورد بررسی یکسان بوده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که جهت رابطه در دو گروه به گونه ای بوده است که با افزایش سلامت روانی، کیفیت زندگی نیز افزایش می یابد. در نهایت یافته های پژوهش حاضر بر این امر استوار است که نقش سلامت روانی در کیفیت زندگی قابل انکار نیست و جهت ارتقای کیفیت زندگی می بایست برای ارتقای سلامت روانی معلمان در هر گروه و رتبه و موقعیتی تلاش نمود. واژه های کلیدی : رضایت شغلی- سلامت روانی- کیفیت زندگی- معلمان- کم توان هوشی-ابتدایی

هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش خودکنترلی بر افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر ناشنوا 11-8 ساله استان سمنان بود. روش: جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر ناشنوا مدارس استثنایی استان سمنان و روش نمونه گیری از نوع تصادفی بود. بدین صورت که ازمیان کلیه دانش آموزان دختر ناشنوای مدارس استثنایی استان سمنان با اجرای پرسشنامه سنجش پرخاشگری، آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و چک لیست خودکنترلی محقق ساخته 18 نفر از آنان که دارای پرخاشگری بالا و عزت نفس پایین بودند بعنوان گروه نمونه انتخاب شدند که به صورت تصادفی 9 نفر در گروه آزمایش و 9 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود.و از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: یافته ها و نتایج حاصل از مقایسه نمره های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل نشان دهنده ی تأثیرگذاری تکنیک خودکنترلی بر افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری گروه آزمایش بود.

بیان مسئله طبق نظریه یادگیری مشاهده ای بندورا ما می توانیم با نگاه کردن به دیگران رفتار آنها را یاد بگیریم و در موقع لزوم از آن ها استفاده کنیم . کودکان هم می توانند رفتاری های والدین خود را الگو قرار دهند و بر اثر یادگیری مشاهده ای آنها در محیط های مختلف اعمال کنند . همین طور که (خانواده در تمایلات بچه ها ، اندیشه و عقاید آنها و طرز برخورد ایشان با دیگران تاثیر گذار است ) ( شریعتمداری ، 1369 ) .