چکیده پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و کمی به بررسی کیفیت¬های ساحت تجسمی در پوسترهای نوشتاری پرداخته است. رویکرد این پژوهش، با تکیه بر دوره¬ی پست مدرن و در بازه¬ی زمانی 1980 تا 2012 میلادی طرح ریزی شده است که به واسطه¬ی این سه دهه برخی از تحولات مهم در حوزه گرافیک و تایپوگرافی دوره¬ی پست مدرن با تاثیرگیری از آرا و نظریات متفکران پساساختارگرا همچون دریدا، بارت و غیره مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. با توجه به ساحت تجسمیِ نوشتار، همواره حروف به عنوان اصلی¬ترین عنصر طراحی در پوسترهای نوشتاری از حساسیت¬های ویژه¬ای برخوردار است و در اغلب موارد به مثابه¬ی تصویر بازنمایی می¬شود. با ظهور نظریات ساخت¬شکنی در دوره¬ی پست¬مدرن، اغلب آثار طراحان این دوره از روحیه¬ای ساخت¬شکنانه برخوردارند و این تفکر به¬خصوص در نحوه¬ی استفاده¬ی طراحان گرافیک از تمهیدات تجسمی و عوامل مرتبط با آن در ترکیب با نوشتار و پوستر محسوس می¬شود. در این پژوهش عنصر نوشتار به عنوان نشانه¬ای با دلالت¬های متعدد، با بهره¬گیری از عواملی بصری در یک معنای خاص یا در گستره¬ای از معنا تجسم می¬یابد. در پوسترهای نوشتاری مجموعه-ای از این عوامل با نوشتار و حروف ترکیب و طراحی می¬شود تا به این وسیله معنایی خاص یا فرمی ایده¬آل در مخاطب تداعی گردد. با توجه به مسئله¬ی پژوهش مجموع 110 پوستر از چهار کشور دارای پیشینه¬ی تایپوگرافی به عنوان جامعه¬ی نمونه پژوهش گردآوری شده است و سپس مجموعه¬ای از تمهیدات و کیفیت¬های تجسمی در پوسترهای نمونه به عنوان سوالات و اهداف پژوهش تعریف و در قالب بیست متغیر در پرسشنامه¬ای طرح ریزی و سپس نتایج به وسیله¬ی درصد در نمودار محاسبه و بررسی شده است. واژگان کلیدی: ساخت¬شکنی، نوشتار در دوره¬ی پست¬مدرن، تمهیدات تجسمی، پوسترهای نوشتاری.