حکمرانی مطلوب به عنوان یک مفهوم جدید در ادبیات توسعه در چند دهه اخیر توجه چامعه بین المللی را به خود جلب کرده است. حکمرانی مطلوب مجموعه ای از روش های فردی و نهادی، عمومی و خصوصی است که امور مشترک مردم را به نحوی اداره می کند که در آن حقوق بشر تحقق یابد. این مفهوم علاوه بر این که باعث افزایش تعامل و همکاری با سازمان های بین المللی می شود، با اصلاح برخی از ساختارهای داخلی بر مبنای شفافیت، پاسخگویی، عدم تبعیض و مبارزه با فساد می تواند به دولت کمک کند تا در جهت توسعه در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گام بردارد. به این ترتیب، در مدت زمان طولانی فرآیند توسعه، سطح کلی زندگی مردم ارتقا می یابد و مردم متناسب با الگوهای جامعه خود از حق توسعه بهره مند می گردند. در رساله حاضر برای توضیح این مطلب، در بخش اول ابتدا حق توسعه تبیین گردیده و سپس موانع و چالش های پیش روی تحق آن مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. در بخش دوم ضمن تعریف مفهوم حکمرانی مطلوب به کارکردهای این مفهوم در راستای اجرای حق توسعه اشاره گردیده است. در این رساله مفهوم حکمرانی مطلوب به عنوان ابزاری کارآمد برای اجرای حق توسعه مورد ارزیابی قرار گرفته است. البته از تاثیر متقابل اجرای حق توسعه در تقویت شاخص های حکمرانی مطلوب غفلت نشده است.

در عصر کنونی رسانه های فراملی تاثیر به سزایی در فرسایش و براندازی نرم حاکمیت ملی دارند. مواجهه کردن نظام های سیاسی دولت ها با چالش مشروعیت و مقبولیت در افکار عمومی، مورد تردید قرار دادن کارآمدی آنان، بی اعتماد ساختن مردم به مسئولان و رسانه های خودی و اختلال در نظام ارتباطی دولت-ملت گوشه ای از تاثیر فوق العاده رسانه های فراملی در تضعیف و براندازی نرم حاکمیت دولت هاست. اگر به انقلاب های نرم و مخملی سال های اخیر به دقت بنگریم تاثیر بسیار برجسته رسانه های فراملی در انقلاب های مذکور آشکار می گردد.

قوانین بسیاری از کشورها در مورد مساله رحم جایگزین تا حدودی ناقص است و برخی از این کشورها هنوز به قانون مدونی در این خصوص دست نیافته اند و از همه مهمتر اینکه نظر به قالب حقوقی خاصی که جایگزینی رحم از آن برخوردار است، شناسایی مقررات و عرفهای بین المللی مختص به آن بسیاردشوار به نظر می رسد.