هدف: در این مطالعه به بررسی میزان شیوع فلج اعصاب خارج چشمی (3 و 4 و 6) در افراد دیابتی پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام گردیده است. جامعه مورد بررسی شامل 100 بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های امیرالمومنین، بوعلی و طرفه طی سالهای 88 و 89 بود که آنها را با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (simple random) انتخاب نمودیم. نتایج: 4 بیمار (4 درصد) مبتلا به فلج اعصاب خارج چشمی بودند که 2 مورد عصب شش، 1 مورد عصب چهار و یک مورد در عصب 3 درگیری دیده شد که کلیه بیماران پس از درمان با کورتیکواسترویید بهبود یافته بودند. هیچ یک از فاکتورهای سن، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت ارتباطی با ابتلای بیماران به فلج اعصاب خارج چشمی نداشتند (p > 0.05).نتیجه گیری: در مجموع، بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که میزان شیوع فلج اعصاب خارج چشمی در بیماران دیابتی کمتر از 5 درصد است؛ اما از آنجایی که نشان دهنده عدم کنترل بیماری می باشد، نیاز به تشخیص و درمان به موقع آن می باشد.

هدف: در این مطالعه به بررسی اثر تیمولول در مقایسه با biosopt در درمان گلوکوم در بیماران مراجعه کننده به کلینیک چشم بیمارستان امام حسین (ع) تهران در سال 1388 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه مداخله ای (interventional) به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی (randomized clinical trial) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل دو گروه 40 نفری از بیماران مبتلا به گلوکوم مراجعه کننده به کلینیک چشم بیمارستان امام حسین (ع) تهران در سال 1388 بود که یک گروه به طور تصادفی ساده تحت درمان با قطره تیمولول و یک گروه تحت درمان با قطره biosopt قرار گرفتند.یافته ها: کنترل فشار داخل چشم در 11 نفر (5/27 درصد) در گروه تیمولول و در 11 نفر (5/27 درصد) در گروه biosopt حاصل شد که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان نمی داد (p=1.000). سن بیماران بر روی نتایج درمانی آنها در گروه تیمولول موثر بود و افرادی که پاسخ درمانی نشان داده بودند، میانگین سنی بالاتری داشتند (p=0.010).نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که تیمولول و biosopt هر دو گزینه های درمانی مناسبی در بیماران مبتلا به گلوکوم هستند و لذا می توان از هر یک از آنها بنا به نظر پزشک و شرایط بیمار استفاده نمود.

مقدمه: این مطالعه به منظور بررسی مشکلات چشمی در بیماران تیروئیدی و مقایسه علائم کلینیکی با نتایج آزمایشگاهی بیماران بیمارستان شهید فیاض بخش طی سالهای 88-89 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام گردیده است. جامعه مورد بررسی شامل 100 نفر از بیماران تیروئیدی بود که آنها را با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (simple random) انتخاب نمودیم. یافته ها: در مجموع 68 درصد از بیماران مورد بررسی مبتلا به هایپوتیروئیدی و 32 درصد مبتلا به هایپرتیروئیدی بودند. 20 درصد از بیماران نیز دارای یافته های چشمی بودند. از بین کسانی که هایپوتیروئیدی داشتند، 67/11 درصد و از بین کسانی که هایپرتیروئیدی داشتند، 5/37 درصد دارای یافته های چشمی بودند (p < 0.05). نتیجه گیری: در مجموع چنین استنباط می شود که یافته های آزمایشگاهی و هورمونی بیماران مبتلا به اختلالات تیروئیدی نه تنها نقش دیاگنوستیک دارند، بلکه در مورد یافته های چشمی نقش پروگنوستیک نیز دارند و می توانند احتمال بروز آنها و شدت این اختلالات را پیش بینی نمایند.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان فراوانی اختلال در نتایج الکترورتینوگرام و پتانسیل برانگیخته از بینایی در افراد مواجه با ارتعاش در مراجعه کنندگان کلینیک قدس طی سالهای 90-89 انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه مقطعی، 50 فرد بدون وجود سابقه اختلال بینایی و تشنج وارد مطالعه شدند شامل 25 نفر در مواجهه با ارتعاش و 25 نفر که مواجهه با ارتعاش نداشتند و بعنوان گروه شاهد بودند. دو گروه تحت erg و vep قرار گرفتند و نتایج به دست آمده در دو گروه مقایسه شدند. یافته ها: میانگین ولتاژ ثبت شده در erg در گروه مورد 6/91 و در گروه شاهد 12/92 میکروولت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.840). میانگین latency ثبت شده در erg در گروه مورد 32/58 و در گروه شاهد 28/43 میلی سکند بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). میانگین amplitude ثبت شده در vep در گروه مورد 04/6 و در گروه شاهد 84/5 میکروولت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.717). میانگین latency ثبت شده در vep در گروه مورد 76/104 و در گروه شاهد 28/89 میلی سکند بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده چنین استنباط می شود که طولانی شدن فاز تأخیری مهمترین تغییر ثبت شده در erg و vep در افراد مواجه با ارتعاش بوده و ولتاژ چندان تغییر نمی یابد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی یافته های تست پتانسیل برانگیخته از بینایی در افراد کاندید عمل lasik در پلی کلینیک قدس در سالهای 88 و 89 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی - تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 25 نفر بود که تحت درمان به شیوه lasik قرار گرفته بودند. نحوه انتخاب افراد نیز به صورت تصادفی ساده بود. یافته ها: میانگین میزان latency در فاز قبل از lasik 87/6±48/86 و در فاز بعد از lasik 09/9±92/90 میلی سکند بود که بر آساس آزمون تی زوجی اختلاف آماری معناداری بین latency در دو فاز قبل و بعد از lasik وجود نداشت (p=0.052). میانگین میزان amplitude در فاز قبل از lasik 76/1±04/5 و در فاز بعد از lasik 18/2±52/5 میکروولت بود که بر آساس آزمون تی زوجی اختلاف آماری معناداری بین amplitude دو فاز قبل و بعد از lasik وجود نداشت (p=0.450). بحث و نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با یافته های سایر مطالعات موجود چنین استنباط می گردد که میانگین میزان amplitude و latency در دو فاز قبل و بعد از عمل lasik تفاوت آماری معناداری را نشان نمی دهد.

روش مطالعه : در این مطالعه مشاهده ای (observational) توصیفی-تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional)، 96 مورد از شکایاتی که در فاصله سالهای 1383 تا 1387 در نظام پزشکی استان تهران از متخصصین چشم پزشکی به عمل آمده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت متوالی (consecutive) بود. یافته ها: نوع شکایت در 1 مورد (1 درصد) مرگ بیمار، 83 نفر (5/86 درصد) قصور از نوع بی مبالاتی و بی احتیاطی، 6 نفر (3/6 درصد) عدم رضایت و 6 نفر (3/6 درصد) قصور از نوع عدم مهارت پزشک بود. البته در نهایت در 16 مورد (7/16 درصد) از شکایات قصور پزشکی به اثبات رسید. نتیجه گیری : در مجموع از آنجایی که شکایات پزشکی جزئی اجتناب ناپذیر در پزشکی بویژه در حیطه چشم پزشکی می باشند به نظر می رسد بهترین راه پیشگیری از وقوع آنهاافزایش مهارت های عملکردی و نیز بهبود میزان دقت پزشکان در هنگام انجام اعمال جراحی می باشد.

این مطالعه به منظور بررسی فراوانی بروز اندوفتالمیت پس از جراحی کاتارکت به روش اکستراکپسولار در مقایسه با جراحی فیکو و عوامل مساعد کننده آن در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طرفه تهران انجام شده است. روش مطالعه : این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 94 بیمار تحت جراحی کاتاراکت در بیمارستان طرفه تهران بود که به صورت در دسترس انتخاب گردیده بودند و 46 نفر به روش اکستراکپسولار و 48 نفر به روش فیکو عمل شده بودند. یافته ها : 4 نفر در گروه اکستراکپسولار و 4 نفر در گروه فیکو دچار اندوفتالمیت بودند که اختلاف آماری معناداری را بین دو روش نشان نمی داد . تنها فاکتور جنسیت مذکر بود که سبب افزایش احتمال بروز اندوفتالمیت می شد. نتیجه گیری : در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات صورت گرفته در این زمینه چنین استنباط می شود که میزان بروز اندوفتالمیت در جراحی کاتاراکت در ایران بیش از آمار جهانی است که این امر نیازمند توجه بیشتر مسئولان امر می باشد. به علاوه روش جراحی کاتاراکت تاثیری در دیزا نبروز اندوفتالمیت ندارد.

این مطالعه به منظور بررسی اثر lasik بر روی تست الکترواوکولوگرام در بیماران مراجعه کننده به کلینیک قدس طی سالهای 88 و 89 انجام شده است. روش مطالعه : این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 25 نفر بود که تحت درمان به شیوه lasik قرار گرفته بودند. نحوه انتخاب افراد نیز به صورت تصادفی ساده بود. یافته ها : میانگین اندکس آردن در فاز قبل از عمل lasik 22/2 و در فاز بعد از عمل 28/2 بود که تفاوت معناداری را بر اساس آزمون تی زوجی بین دو فاز قبل و بعد از عمل نشان نمی داد. بحث و نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه به خوبی نشان دادند که درمان به شیوه lasik سبب تغییر اندکس آردن و اختلال در نتایج آزمون الکترواوکولوگرام نمی شود. در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با یافته های سایر مطالعات موجود چنین استنباط می گردد که بررسی های الکترودیاگنوزیس مانند eog می توانند در جمعیت های مختلف نتایج متفاوتی را نشان دهند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.