در این پایان نامه تحلیلی پیرامون شریعت سهله و سمحه صورت گرفته است . در این رابطه این سوالات مطرح است : مراد از سهله و سمحه بودن دین چیست ؟ تساهل و تسامح یعنی چه؟ آیا لازمه سهله و سمحه بود دین، تساهل و تسامح در دین است ؟ در صورتی که سهله و سمحه بودن مستلزم تساهل و تسامح نباشد آیا تساهل و تسامح در دین وجود دارد؟ تسامح و تساهل بر چه ادله ای مبتنی است ؟ در صورتی که اصل تسامح و تساهل مورد تایید دین باشد، قلمرو آن کدام است ؟ برای پاسخ به این سوالات ، علاوه بر بررسی واژه ها، آیات و روایاتی که به نوعی مسایل فوق را بیان می کند بررسی شده است و نظرات مفسرین نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . بطور کلی می توان چنین نتیجه گرفت "سهله و سمحه" و "تساهل و تسامح" از اصول اسلامی است و قرن ها در جامعه اسلامی رواج داشته و بعدها به فرهنگ ها و جامعه های دیگر راه یافته است . همزیستی مسالمت آمیز همراه با صلح و دوستی جزو شعار و هدف اسلام بوده و لازمه عدالت اجتماعی است این امر با ادله شرعی و عقلی قابل اثبات است . قرآن و اسلام بر مسایلی از قبیل، "اختیار و حق انتخاب "، "استدلال و برهان" و "جدال احسن" تاثیر دارد. عملی شدن این اصول، نتایجی همچون، تکثر در شناخت حقیقت ، مبنا بودن عقلانیت و ادب در گفتگو را در پی دارد و ما را به مدارا و تساهل در امور می رساند.