این رساله مشتمل بر هفت اصل است که در فصل اول به نقد و بررسی مهمترین منابع و ماخذی که درباره مناسبات ایران و یونان موجود است ، پرداخته شده و نقاط ضعف و قوت هر کدام بیان گردیده است . سعی شده که بیشتر از منابع اولیه استفاده شود تا نتیجه ای نزدیک واقع بدست آید. در فصل دوم سیر مهاجرت آریایی ها به ایران بررسی شده که بطور کلی چه عواملی باعث مهاجرت آنها شده و اینکه پس از مهاجرتشان در کدام نواحی ایران ساکن شده اند، دست به چه فعالیتهایی زدند که موفق به تاسیس اولین حکومت پادشاهی در سرزمین ایران شدند و سپس توضیحاتی مختصر در مورد دوره حکومت هر کدام از پادشاهان ماد داده شده است . فصل سوم که اختصاص دارد به بررسی تشکیل شاهنشاهی هخامنشی و آغاز مناسبات آن با یونان، چگونگی ساکن شدن قوم هخامنشی در ناحیه پارس و بوجود آوردن حکومتی محلی و آغاز فعالیت آنها توضیح داده می شود. سپس سقوط پادشاهی ماد توسط بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی یعنی کوروش دوم و جنگ وی با دولت لیدی و سپس با مستعمرات یونانی در آسیای صغیر که باعث بوجود آمدن نخستین برخوردهای نظامی و سیاسی بین دو ملت ایران و یونان شد، بررسی شده است . در پایان این فصل بطور خیلی مختصر دوره پادشاهی کمبوجیه دوم که مناسبات چندانی با یونان نداشت ، مورد بررسی قرار گرفته است . فصل چهارم اختصاص دارد به بررسی مناسبات ایران و یونان در دوره پادشاهی داریوش یکم، به این ترتیب که ابتدا چگونگی ظهور این پادشاه و رسیدن به پادشاهی مورد بررسی واقع شده، سپس اقدامات وی در آسیای صغیر که در این زمان با تحریکات یونانیان دچار آشوب شده بود، لشکرکشی وی علیه اقوام سکایی، شورش ایونی و سرکوب آن و اقدامات اولیه داریوش جهت حمله به یونان توضیح داده شده است . همچنین در این فصل اوضاع و احوال یونان مقارن لشکرکشی داریوش به آن و علل و زمینه های بوجود آمدن نبرد بین داریوش و یونان که به نبرد ماراتن معروف شد و تاثیرات این نبرد در مناسبات این دو کشور مورد بررسی قرار گرفته است . در فصل پنجم که اختصاص دارد به مناسبات ایران و یونان در دوره پادشاهی خشایار شاه، چگونگی به قدرت رسیدن این پادشاه، اقدامات ابتدایی او و علل و زمینه های لشکرکشی وی به یونان بررسی شده است و پس از آن به بررسی تعداد نیروهای ایران و یونان در این دوره از نبردها که نبردهای معروفی مانند ترموپیل، آرتمیزیوم، سالامین، پلاته، میکال و سس توس بوقوع پیوسته، پرداخته شده است . فصل ششم در مورد آغاز استراتژی جدید ایران در قبال یونان پادشاهی اردشیر اول است که چگونه این پادشاه با سیاست های خاص خود توانست بین یونانیان تفرقه ایجاد کرده و اتحادیه دلوس را از هم فروپاشیده و سرانجام جنگهای پلوپونز را بین آنها ایجاد نماید. سپس به توضیح در مورد صلح کالیاس و مناسبات ایران و یونان پس از این صلح پرداخته شده است . در فصل هفتم، مناسبات فرهنگی و علمی ایران و یونان که همزمان با مناسبات سیاسی و نظامی بین دو ملت واقع شده است و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفته و در آخر به نتیجه گیری در مورد مطالب بیان شده در رساله، پرداخته شده است .