پایان نامه حاضر شامل سه بخش و یک نتیجه گیری کلی می باشد که هر بخش خود دارای چند فصل جداگانه است . بخش اول به بیان کلیات (تعاریف ، مفاهیم و تاریخچه) اختصاص یافته است که طی دو فصل جداگانه در فصل اول طی دو مبحث ابتدا تعریف و مفهوم جرم از دیدگاه مکاتب مختلف کیفری و صاحب نظران حقوق جزاء و همچنین در نظام کیفری ایران مورد بررسی قرار می گیرد و سپس تعریف مفهوم تحریک و تمیز آن از مفاهیم مشابه مورد مطالعه قرار خواهد گرفت . فصل دوم بخش اول نیز شامل بررسی تاریخچه و سیر تقنینی تحریک به ارتکاب جرم در حقوق جزای ایران می باشد که در این بررسی تغییرات و تحولات تحریک بعنوان معاونت تحریک بعنوان جرم مستقل در قوانین قبل از انقلاب و بعد از انقلاب به تفکیک مورد مطالعه قرار گرفته است . در بخش دوم مسائل مربوط به تحریک بعنوان معاونت طی سه فصل مورد بحث قرار گرفته است که به ترتیب در فصل اول ارکان و عناصر تحریک بعنوان معاونت ، در فصل دوم مسئولیت کیفری محرک در حالات و شرایط مختلف و در فصل سوم نقش تحریک در میزان مسئولیت و مجازات مباشر جرم و مجازات قانونی محرک مورد بررسی قرار گرفته است . بخش سوم نیز که شامل چهار فصل می گردد به بیان مصادیق تحریک بعنوان جرم خاص اختصاص یافته است که در فصل اول تحریک مردم به جنگ و کشتار و تحریک به فساد و فحشاء در فصل دوم تحریک به معامله اشیاء خلاف عفت و اخلاق عمومی تحریک به تهیه وسایل استفاده از مشروبات الکلی در فصل سوم تحریک نظامیان، به تمرد، تسلیم و الحاق به دشمن و تحریک افراد افراد به الحاق دشمنان یا مجاربین و مفسدین در فصل چهارم حالات کلی در تحریک بعنوان جرم خاص مطالعه و بررسی می گردد. در نتیجه گیری کلی که در پایان آمده است سعی شده است به اشکالات و ابهامات موجود در مورد موضوع تحریک به ارتکاب جرم در حقوف ایران با ارائه نظر و پیشنهاد پاسخ داده شود.