در سالهای اخیر افزایش کمی حضور زنان در سازمانها با بهبود کیفی منزلت و جایگاه آنان همراه نبوده، و از این نیروی عظیم و خلاق که نیمی از صاحبان تفکر و اندیشه بشمار می روند، در سطوح مدیریتی بهره چندانی گرفته نشده است . بر این اساس سئوال قابل طرح این است که چه چیز باعث شده زنان کمتر به سطوح بالای مدیریتی دست یابند. گر چه برای پاسخگویی به این پرسش راههای متفاوتی را می توان در پیش گرفت ، اما به نظر می رسد بررسی نگرش مدیران ارشد درباره ویژگیها و مهارتهای مدیریتی زنان می تواند مفید باشد. تحقیق حاضر به همین دلیل به بررسی رابطه بین نگرش مدیران و ارتقا شغلی زنان اختصاص یافته است . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه و مصاحبه استفاده شد و داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از درصد، فراوانی، آزمون میانه و آزمون t تحلیل گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که شانس مدیر شدن زنان در مقابل مردان 14 درصد است ولی نگرش مدیران به ویژگیها و مهارتها مدیریتی زنان مثبت بوده است . محاسبات بعمل آمده نشان می دهد که بین شانس مدیر شدن زنان و نگرش مدیران به ویژگیها و مهارتهای مدیریتی رابطه معنی دار وجود نداشته است ، بر این اساس می توان چنین نتیجه گرفت که یا عمل مدیران ارشد در انتخاب مدیران سطوح پایین تر از نگرش آنان تاثیر نمی پذیرد و یا آنکه شرایط کلی اجتماع و ساختار اداری اقتضای گزینش زنان به پستهای مدیریتی را ندارد. در هر صورت پیشنهاد می شود در گزینش مدیران به مساله شایستگی بیش از جنسیت توجه شود و مدیران ارشد از آزموشهای لازم در این زمینه برخوردار گردند.