نام پژوهشگر: رضا جلاییان

مقایسه شیوع عوارض زودرس بی حس نخاعی بالید و کائین و بوپی واکائین در 100 عمل جراحی سزارین و الکتیو
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1377
  رضا جلاییان   حسن عنایتی

بیحسی نخاعی یکی از روشهای شایع در علم بیهوشی امروزه می باشد. نظر به شیوع بالای آن در مراکز درمانی، عوارض مربوط به آن نیز از شیوع نسبتا بالایی برخوردار می باشند. این عوارض به دو دسته زودرس (یا حین عمل) و دیررس تقسیم می شوند. در این مطالعه هدف ، بررسی شیوع عوارض زودرس بیحسی نخاعی و مقایسه آن در دو گروه بیماران کاندید عمل سزارین و غیرسزارین می باشد. در این راستا، طی یک پریود زمانی شش ماهه، 100 بیمار که بصورت elective و یا nonelective کاندید عمل جراحی شدند را مورد مطالعه قرار دادیم از این تعداد 50 نفر را خانمهای باردار که کاندید عمل سزارین بودند و بقیه را از بیماران غیرسزارینی از قبیل عملهای ارتوپدی و غیره انتخاب نمودیم. روش جمع آوری نمونه ها بصورت نیمه تصادفی بوده. پس از انتخاب نمونه مورد نظر، اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه های از قبل تنظیم شده ثبت می شدند. همانطوری که ذکر شد هدف ما در این مطالعه بررسی شیوع عوارض زودرس بیحسی نخاعی شامل: افت فشار، باردیکاردی، تهوع و استفراغ، لرز و مشکل و فاکتورهایی از قبیل سن، نوع عمل، وجود سابقه بیماری زمینه ای (دیابت و فشار خون)، نوع داروی بیحسی و space مورد استفاده برای قراردادن سوزن نخاعی می باشد. بر طبق نتایج بدست آمده افت فشار در کمتر از 50 درصد بیماران ایجاد شده و در 20 درصد موارد نیز shivering وجود داشته. شایعترین زمان کاهش فشار خون در 15 دقیقه اول پس از تزریق بوده است . 82/6 درصد و در ضمن این افت فشار در مواردی که از لیدوکائین تنها استفاده شد شایعترین بوده است . shiveiring در گروه جراحی c/s شایعتر از گروه others بوده. در بیمارانی که افت فشار پیدا کردند تهوع و استفراغ و برادیکاردی شایعتر بوده. در بیمارانی که تهوع و استفراغ داشته اند برادیکاردی شایعتر بود. در بیماران فشار خونی برادیکاردی شایعتر بوده است . در بیماری جراحی others که دچار افت فشار شده اند. در 10 درصد موارد تهوع و استفراغ و در 14 درصد موارد برادیکاردی نیز پیدا کردند.