حاملگی نزد مادران گیرنده عضو پیوندی یا مبتلا به آرتریت رو ماتوئید، همراه با خطراتی هم برای مادر و هم برای جنین می باشد، لذا برای کسب یک نتیجه مطلوب از حاملگی در این افراد، باید سیستم ایمنی آنها را در حد مناسبی سرکوب نمود. از اطلاعات اپیدمیولوژیک موجود در جنین بر می آید. مصرف ایمونوساپرسیوهایی چون آزاتیوپرین، متوتراکسات و مرکاپتوپورین توسط مادران حامله، ناهنجاریهای مادرزادی را در جنین، سیستم ایمنی را تا حد مطلوبی سرکوب نماید، می تواند کمک بسزایی به مادران بنماید. سیکلوسپورین یک داروی ایمونوساپرسیو جدید است که برای این منظور معرفی شده است . اما اطلاعات موجود در خصوص اثرات ناهنجاری زائی آن محدود می باشد. در این پایان نامه با استفاده از کشت با دانسیته بالا (micromass culture) سلولهای اندامهای جنین سیزده روزه موش صحرایی جهت بررسی سمیت جنینی سیکلوسپورین مورد استفاده قرار گرفت و اثرات سیکلوسپورین در 5 رقت مختلف با استفاده از روش رنگ آمیزی سلولهای تمایز یافته توسط آلسیان بلو بررسی شد. میزان سمیت سیکلوسپورین توسط متد نوترال در این سلولها اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان می دهد سیکلوسپورین در غلظتهایی که باعث کاهش ضریب حیاتی سلولهای مورد مطالعه نمی گردد باعث کاهش تمایز سلولی نمی شود و بنابراین احتمالا تراتوژن نیست .