در این پروژه یک روش برای افزایش پهنای باند آنتن های مایکرواستریپ و در عین حال کاهش ابعاد آنها ارائه شده است . عاملی که تقریبا همواره پهنای باند آنتن را محدود می نماید رفتار امپدانسی آن است . دو روش معمول برای افزایش پهنای باند آنتن های مذکور، قرار دادن چندالمان تشعشعی (پچ) که به صورت پارازیتی به پچ اولیه کوپل شده اند و استفاده از صفحه اتصال کوتاه (یا پین های اتصال کوتاه) میان پچ اولیه و صفحه زمین، می باشند. در روش ارائه شده با تلفیق این دو روش اثر یک صفحه اتصال کوتاه بین دو پچ بر روی هم قرار گرفته (superposed) در افزایش پهنای باند یک آنتن مایکرواستریپ باند c بررسی و تحلیل شده است . به منظور تحلیل سازه طراحی شده از ترکیب روش المان محدود برداری و روش انتگرالهای مرزی (توابع گرین)، که به آن روش هایبرید نیز گفته می شود، استفاده گردیده است . بررسی نتایج بدست آمده نشان می دهد که آنتن ارائه شده نسبت به نمونه اولیه آن (آنتن پچ کلاسیک ) پهنای باند بیشتری دارد و فضای کمتری اشغال می نماید به علاوه تقارن پولاریزاسیون آن نیز به گونه ای تغییر یافته که در مجموع برای کاربردهای مخابرات سیار بسیار مناسب و مقرون به صرفه است .