عرفان مکتب تربیتی است که بر عشق بنا نهاده شده است ، و مانند همه مکاتب تربیتی دارای هدف ، روش و محتوا می باشد. هدف از مکتب عرفان، این است که گستره نگاه انسان به هستی را از هبوط عالم خاک به اوج عرش الهی که منشاء تابش انوار لطف اوست ، رساند. بدین جهت عرفان در طول تاریخ افراد زیادی را آموزش داده است و با تاثیرگذاری بر آنها ، به هدف تربیتی خود رسیده است . طی سالهای گذشته ، تلاش شده است به شکلهای مختلفی از مفاهیم عرفانی در کتابهای درسی استفاده شود تا دانش آموزان با مضامین و مطالب عرفانی و در نهایت با جهان بینی عرفانی آشنا شوند. بر این اساس این سوال مطرح می شود آیا برنامه آموزش عرفان توانسته است بر دانش آموزان دوره متوسطه تاثیر گذارد ، و نگاه آنها را به هستی دگرگون سازد؟ هدف از انجام این پژوهش ، شناسایی نقاط قوت برنامه آموزش عرفان در دوره دبیرستان و دستیابی به راهکارهای مناسب جهت موفقیت این برنامه در دوره متوسطه است .