در این تحقیق مواد رنگزای دیسپرس با ساختارهای شیمیایی متفاوت در محیطهای قلیایی، احیایی و قلیایی - احیایی عمل شدند. با توجه به ساختار شیمیایی رنگزاهای دیسپرس ، این محیطها باعث افزایش حلالیت تعدادی از این رنگزاها شدند. گروههای کربونیل در رنگزاهای دیسپرس با آنتراکینون توسط قلیا(سودسوزآور) و احیاءکننده(هیدروسولفیت سدیم) تغییر پیدا کرده و این تغییر سبب حلالیت کامل مولکول رنگزا در آب گردید. در رنگزاهای دیسپرس آزو، گروه کروموفور(آزو) توسط محیطهای احیایی و قلیایی - احیایی شکسته شده و بی رنگ شدن مولکول های رنگزا را باعث گردید. رنگزاهای دیسپرس از نوع نیترو نیز در این محیطها تغییر یافته و حلالیتشان افزایش یافت ولی دو رنگزای کینولین آزمایش شده هریک رفتارهای جداگانه ای در این محیطها از خود نشان دادند. به این صورت که حلالیت یکی از رنگزاها در محیطهای فوق افزایش یافته ولی حلالیت دیگری تغییری نیافت . حلالیت رنگزای دیسپرس با ساختار کینوفتالون فقط در محیط قلیایی افزایش داشت . رنگزای پیریدین در تمامی محیطهای قلیایی، احیایی و قلیایی - احیایی تحت تاثیر قرار گرفته و حلالیتش افزایش یافت ولی رنگزای زانتن در محیطهای فوق تحت تاثیر قرار نگرفت . راندمان رنگی رنگزاهای دیسپرس در محیطهای قلیایی و اسیدی با هم مقایسه شدند. راندمان هر رنگزادر ph های 2 ، 4 ، 6 ، 8 و مشابه و در یک گروه و در ph های 10 ، 12 و 14 نیز مشابه و در گروه دیگر قرار گرفتند . طیف جذبی محلول رنگزاهای احیاءشده و احیاءنشده صرفا"نشانگر تغییر فاحش رنگ دو محلول بود. همچنین از محلول رنگزاهای احیاء شده طیف ftir و نور مرئی گرفته شده ولی نتیجه دقیقی حاصل نشد. در بررسی تمایل رنگزاهای دیسپرس آنتراکینون به پنبه مشخص شد که این رنگزاها چه در حالت احیاء شده و چه در حالت احیاء نشده تمایلی به لیف پنبه ندارند. رنگزاهای دیسپرس در چاپ برداشت سفید روی پارچه پلی استر بکار برده شدند که نتایج آن به صورت عدد برداشت رنگ ارائه شد.