با مطالعه و بررسی پروژه های موجود چنین استنباط می شود که معماری بیمارستان یک معماری کاملا"عملکردی خشک و بدور از هرگونه خلاقیت و جلوه های هنری است و از آنجا که براساس آخرین تحقیقات علم روانشناسی یکی از پارامترهای درمانی و بهداشتی استفاده از فرمها و فضاهای بدیع و رنگهای شاد می باشد ما برآن شدیم که برخلاف معمول سعی در خلق و ایجاد اینگونه فضاها نماییم . برای رسیدن به این مهم از ترکیب سطوح خالص هندسی و توجه زیاد به فرمهای دایره ای و منحنی(ایجاد زندگی پرانرژی در انسان می کند)و نیز رنگهای روشن و شاداب و تغییر محورهای نامتعارف و غیرمتقارن که به ایجاد فضاهای پرهیجان و شاد کمک می کند و نیز استفاده از سطوح شفاف همچون رواق دیوارهای پرده ای دیوارهای مشبک که همگی به سبک شدن حجم کمک می کند و در نهایت اجحامی سبک لطیف و مانوس را که دارای روح معمارانه ای غالب بر عملکرد سازه و تاسیسات یا دیاگرامهای خشک فیزیکی ای است ایجاد کند. نکته دیگر پرداختن به نما است . آنچه بیشتر از همه در طراحی بیمارستان ایجاد مشکل می کند پنجره های متعدد مصالح خشک و ارزان تمام شدن ظاهر بناست . در این پروژه سعی شده است که از المانهای سنتی و مصالح بومی جهت ارتباط با مردم این سرزمین و تلفیق آن با مصالح معماری مدرن جهت پیشرو بودن معماری استفاده شود.