این مطالعه بررسی اثر داروهای اضافه شدنده (لیتیم و کاربامازپین) بر روی بیماران اسکیزوفرنیک مزمن در بیمارستان فارابی کرمانشاه در سال 1375 می باشد. این به روش گذشته نگر و تمام پرونده های بیماران اسکیزوفرنیک مزمن در سال 1375 که روی درمان کمکی قرار گرفته اند شامل می گردد. در این بررسی پرونده هایی که دو (2) بار در طول یکسال بستری شده اند از مطالعه حذف می گردد. در این مطالعه از 133 بیماری که در سال 1375 بستری شده بودند فقط 69 مورد روی این درمان قرار گرفته بودند. در این بررسی شیوع جنسی در این بیماران 88 درصد (61 نفر) مرد و 12 درصد (8 نفر) زن بوده اند. میانگین سنی در این بیماران 37/8 سال در زنان و 34/4 سال در مردان می باشد. میزان جواب به درمان کلی که شامل هر دو دارو باشد، 68 درصد به درمان جواب داده اند و 32 درصد جواب نداده اند که به تفکیک هر یک از داروها شامل موارد زیر می باشد. لیتیم: در مورد لیتیم 69 درصد هر دو جنس به این دارو جواب داده اند و 31 درصد جواب نداده اند که در مردان 72 درصد به درمان جواب داده است و 28 درصد جواب نداده است . و در مورد خانمها 34 درصد به درمان جواب داده و 66 درصد جواب نداده است . کاربامازپین: در مورد کاربامازپین 73 درصد هر دو جنس به این دارو جواب داده اند و 27 درصد جواب نداده اند که در مردان 80 درصد به درمان جواب داده اند و 20 درصد جواب نداده است . و در خانمها 33 درصد به درمان جواب داده است و ما بقی که شامل 67 درصد می باشد جواب نداده است . توجه شود که ملاک جواب به درمان 2 مورد از موارد زیر است . -1 کاهش عود بیماری -2 کاهش دوز نورپتیک ها -3 کاهش مدت بستری -4 کاهش علائم بیماری