در پایان نامه حاضر مسئله امکان فروافتادن عرشه پلها از تکیه گاههای الاستومر، مورد بررسی قرار گرفته است . و پس از شرح ویژگیهای رفتاری تکیه گاههای الاستومر، انوان مدلهای پیشنهادی برای ایده آل سازی تکیه گاهها مورد بحث ، قرار داده شده است . مطالعات به منظور بررسی امکان فروافتادن عرضه نمونه هایی از پلهای شهری موجود یا در دست احداث ، گسترش داده شده است . در این مطالعه سعی گردیده است مطالعات کمی در رژیم رفتار غیرخطی مصالح و تحت اثرات دینامیکی ناشی از اعمال زلزله، با استفاده از مدلهایی که حتی المقدور نشان دهنده واقعیت رفتاری پلها باشند انجام شود. این مطالعات شامل اثرات غیرخطی مصالح پایه ها و نشست تکیه گاهی نمی باشد، نتایج مطالعات انجام شده حاکی از آن است که با توجه به طراحی مفهومی نمونه پلهای مورد مطالعه و نوع الاستومر و تکیه گاهها دور از انتظار نمی باشد و توصیه می گردد که در این مورد از جزئیات پیشنهادی با استفاده از پیوندهای کششی ممانعت کننده، از فروافتادن عرضه استفاده گردد. نتایج تحلیلهای انجام شده با استفاده از این پیوندها نشان دهنده اثر مثبت این روش در حالاتی است که گسیختگی در اثر شکست پایه پل یا نشست قابل ملاحظه تکیه گاهها اتفاق نیفتد.