hiccup (سکسکه) یک مشکل اساسی بیماران تحت بیهوشی عمومی جهت پونکسیون فولیکول های تخمدان می باشد، که اغلب به علت تحریک واگ ایجاد میشود و ناشی از عدم هماهنگی در حرکات دیافراگم است . جهت کاهش شیوع آن استفاده از هیوسین و آتروپین قبل از شروع بیهوشی بصورت داخل وریدی پیشنهاد شده است . درمانهای توصیه شده شامل: 1) تهویه کردن با دست 2) تجویز مقدار بیشتر شل کننده عضلانی و افزایش عمق بیهوشی 3) تحریک فضای پست نازال با suction cathater میباشد. این تحقیق با اهداف اصلی تعیین اثر پیشگیری داروهای آتروپین و هیوسین در سکسکه و تعیین اثر درمانی کاتاتر پست نازال در درمان سکسکه انجام شد. اهداف فرعی در این تحقیق شامل: -1 تعیین میزان ابتلاء به سکسکه بر حسب نوع دارو (آتروپین، هیوسین، پلاسبو) -2 مقایسه اثر آتروپین، هیوسین با پلاسبو در پیشگیری از سکسکه در این بیماران -3 تعیین درصد بیمارانی که سکسکه در آنها با استفاده از کاتاتر پست نازال از بین رفته است . تحقیق به صورت تجربی و نمونه ها از میان بیمارانی که در ivf تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند، انتخاب شدند. تعداد بیماران 165 نفر بوده و بصورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند که گروه اول پلاسبو، گروه دوم هیوسین (1ml) 20mg و گروه سوم آتروپین (1ml) 0/5mg قبل از شروع بیهوشی به صورت داخل وریدی دریافت کردند و سپس میزان ابتلاء به سکسکه در حین بیهوشی در این سه گروه بررسی و مقایسه شد و برای بیمارانی که دچار سکسکه شده و این عارضه خودبخود بر طرف نگردید، کاتاتر پست نازال گذاشته شد و میزان موفقیت آن در درمان سکسکه بررسی شد و نتایج زیر از این تحقیق بدست آمد: -1 با تجویز هیوسین قبل از شروع بیهوشی در مقایسه با پلاسبو، میزان ابتلاء به سکسکه بصورت قابل توجهی کمتر بود، در صورتیکه با تجویز آتروپین از شروع بیهوشی در مقایسه با پلاسبو میزان ابتلاء به سکسکه بیشتر بود. -2 استفاده از کاتاتر پست نازال سبب از بین رفتن سکسکه در تعداد قابل توجهی از مبتلایان به این عارضه (0/64) گردید.