این پژوهش ، تحقیق نیمه تجربی است که به منظور بررسی میزان تاثیر آوای تاثیر آوای قرآن کریم بر اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی قلب صورت گرفته است . پژوهش در بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انجام گرفته است . هدف کلی پژوهش "تعیین میزان تاثیر آوای قرآن کریم بر اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی قلب " می باشد. ابزار مورد استفاده در پژوهش ، سیاهه حالت - رگه اضطرابی اسپیل برگر، پرسشنامه اطلاعات فردی، چک لیست ثبت علایم حیاتی، برگه ثبت تعداد دفعات و مدت زمان گوش کردن به آوای قرآن کریم می باشد. تعداد 80 نفر از بیماران با توجه به مشخصات نمونه انتخاب شدند. از این تعداد 50 نفر در گروه آزمون تحت تاثیر متغییر مستقل (گوش کردن به آوای قرآن کریم) از بعدظهر روز قبل دوباره و هر بار 15 دقیقه به آوای قرآن کریم گوش کنند و 30 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند که تحت تاثیر مداخله پژوهشگر نبوده و از مراقبتهای معمول بخش جراحی استفاده می کردند. اضطراب بیماران در دو گروه، بعد از ظهر روز قبل از عمل و صبح عمل با پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر و چک لیست ثبت علایم حیاتی سنجیده شد و در پایان نمونه گیری، میزان کاهش اضطراب گروه آزمون و شاهد مقایسه گردید. در تجزیه و تحلیل یافته های آزمون آماری کای اسکویر نشان داد که میزان کاهش اضطراب موقعیتی p0/03 و اضطراب کل با p0/04 در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد بیشتر است و تفاوت میزان کاهش اضطراب شخصیتی در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد از نظر آماری معنی دار نیست (p0/3) و بدین ترتیب فرضیه پژوهش یعنی "میزان کاهش اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی قلب پس از گوش کردن به آواری قرآن (گروه آزمون) بیشتر از گروه شاهد است تایید گردید. همچنین میزان کاهش اضطراب موقعیتی با p0/04 و اضطراب کل با p0/02 با متغیر سن در گروه آزمون رابطه معنی داری را نشان داد و سایر متغیرهای دموگرافیک با کاهش اضطراب رابطه معنی داری را نشان ندادند. در نهایت پژوهشگر نتیجه گرفت که مداخله پژوهش یعنی گوش کردن به آوای قرآن کریم به عنوان یک مراقبت قبل از عمل جراحی قلب سبب کاهش اضطراب روز عمل جراحی می شود.