این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که به "بررسی تاثیر آموزش مراقبت از بیماران آنژیوپلاستی عروق کرونر (پی. تی. سی. ا) بر آگاهی و بکارگیری پرستاران بخشعای قلب بیمارستانهای دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهر تهران در سال 1377" پرداخته است . پژوهش دارای دو هدف ویژه بود شامل: 1 - تعیین و مقایسه سطح آگاهی پرستاران در رابطه با مراقبت از بیماران آنژیوپلاستی عروق کرونر در بخشهای بیمارستانهای دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهر تهران قبل و بعد از آموزش 2 - تعیی و مقایسه سطح بکارگیری پرستاران در رابطه با مراقبت از بیماران آنژیوپلاستی عروق کرونر در بخشهای قلب بیمارستاهای دانشگاههای علوم پزشکی و خدمتات بهداشتی درمانی شهر تهران قبل و بعد از آموزش . در این پژوهش تعداد 45 پرستار بخشهای قلب نمونه های پژوهش را تشکیل داده اند که بصورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود که از سه بخش تشکیل شده بود: بخش اول شامل 10 سئوال درباره ویژگیهای فردی7 بخش دوم شامل 15 سئوال درباره سطح آگاهی پرستاران، و بخش سوم شامل 15 سئوال درباره سطح بکارگیری پرستاران. جهت جمع آوری اطلاعات درباره آگاهی و بکارگیری واحدهای مورد پژوهش در رابطه با مراقبت از بیماران آنژیوپلاستی عروق کرونر، پرسشنامه در دو مرحله قبل ار ارائه جزوه آموزشی و 15 روز بعد از مطالعه جزوه آموزشی در اختیار هر یک از واحدها قرار گرفت . یافته های این پژوهش در 39 جدول نشان داده شده است . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی (آزمون زد، آزمون مک نیمار، آزمون کای دو، و آزمون دقیق فیشر) استفاده گردید. نتایج این پژوهش با استفاده از آزمون مک نیمار نشان داد که سطح آگاهی (df1,p,0.001,x21.04) و بکارگیری (df1,p,0.001,x17.05) بعد از آموزش افزایش یافته است . در پایان پیشنهاداتی برای تحقیقات پرستاری در آینده آورده شده است .