در بررسی رفتار واقعی سازه ها به عناصری برخورد می شود که دارای ظرفیت محدود محوری بوده و اگر باری بیشتر از این ظرفیت به آنها اعمال شود، سختی آنها تغییر می کند. این رفتار معمولا به صورت مدل ارتجاعی - خمیری بیان می شود. ردر روشهای معمول، تحلیل این گونه سازه ها به کمک روشهای تحلیل غیرخطی انجام می پذیرد. تکنیک های مزبور، معمولا مستلزم اصلاح ماتریس سختی سازه و حل دستگاه معادلات مربوطه می باشند که این عمل در طی یک فرآیند تکراری چند مرحله ای صورت می پذیرد. همچنین در بسیاری از این روشها اعمال بار به صورت تدریجی انجام می شود. با این وجود همگرایی روشهای یاد شده در بعضی موارد تضمین شده نیست و در بسیاری از موارد نیز جوابها دارای دقت مناسبی نمی باشند. در این پژوهش با کمک تکنیک های برنامه ریزی ریاضی و با استفاده از کاربرد اصل جمع آثار قوا در تحلیل مجدد سازه ها روشی پشنهاد شده است که بوسیله آن می توان بدون تغییر در ماتریس سختی اولیه سازه و بدون نیاز به انجام فرآیندهای تکراری به جوابهای صحیح و دقیق رسید. در نهایت ، چند مثال نیز برای نشان دادن توانایی روش ، حل شده است .