در ایران، سیستم بودجه ریزی برنامه ای است . در چنین سیستمی قاعده بر اینست که بودجه باید در برنامه مورد نظر خود مصرف شود تا هدف محقق شود. یک سیستم کنترل بودجه ای باید بتواند تا اخذ نتیجه بودجه را کنترل نماید و به دلیل اهمیت کنترل بودجه ای در وزارتحانه ها و موسسات دولتی، به دلیل نبودن شاخصی به نام سود و به دلیل ادای وظیفه پاسخگویی دولت در قبال مجلس و مجلس در قبال عموم، واجب است اهداف محقق شود. در این مطالعه، درصدد هستیم رابطه بین دو سیستم کنترل بودجه ای و سیستم کنترل اموال غیر مصرفی را در وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی در ایران بررسی و ارزیابی نماییم تا پی ببریم که با توجه به اینکه سیستم کنترل بودجه ای وسیستم کنترل اموال غیر مصرفی از روش حسابداری یکطرفه استفاده می نمایند و جدا از یکدیگر عمل می کنند، علیرغم جدا عمل کردن دو سیستم، آیا اموال و داراییهای خریداری شده از محل هر برنامه، در واحدهای اجرایی تحت همان برنامه ها مورد استفاده قرار می گیرند یا خیر. از جمله موارد دیگری که در این تحقیق به آنها پرداخته می شود نحوه انعکاس اینگونه اموال در صورتهای مالی سالانه دستگاههای دولتی و مقایسه آن با استانداردهای پذیرفته شده حسابداری دولتی، همگن بودن متخصصین حسابداری دولتی در مورد ویژگیهای یک سیستم کنترل اموال دولتی مطلوب و اختلاف آن با ویژگیهای سیستم موجود، می باشد. به منظور جمع آوری اطلاعات برای فرضیه آزمون فرضیه ها از روشهای مشاهده و پرسشنامه کمک گرفته شد و سپس از جمع آوری اطلاعات به منظور تجزیه و تحلیل آنها، از روشهای برآورد فاصله اطمینان تقریبی برای نسبتها، آزمون t برای گروههای همبسته و آزمون همگنی x2 استفاده شد. پس از انجام آزمونهای آماری و تجزیه و تحلیل اطلاعات مشخص شد که بین سیستم کنترل اموال غیر مصرفی و سیستم کنترل بودجه ای در وزارتخانه ها و موسسات دولتی در ایران رابطه منطقی و سیستماتیک وجود ندارد و از آنجا که سیستم کنترل بودجه ای تنها در زمان خرید اموال عمل می کند و سیستم کنترل اموال غیر مصرفی قادر نیست به عنوان کمکی برای سیستم کنترل بودجه ای، در زمان استفاده از اموال کنترلهای لازم را اعمال نماید. اهداف سیستم کنترل بودجه ای یعنی مصرف بودجه در محل برنامه ه ای مورد نظر، تحقق می یابد و لازم است اصلاحاتی در جت رفع این معضل انجام شود.