ایجاد یک رابطه متعادل، مطلوب و هدفمند در جهت رسیدن به توسعه همه جانبه در مناطق از اهداف برنامه ریزی فضایی می باشد. آر.پی.میسرا در یک تعریف برنامه ریزی فضایی را عبارت از "استنتاج یک استراتژی فضایی سلسله مراتب عملکردی به منظور مکان دهی به چیزها و مردم به نحوی که بتوان آنها را برای دسترسی یافتن به اهدافی خاص مورد استفاده قرار داده و یا به عبارت خیلی کارا از آنها استفاده کرد" می داند. با نگاهی به تعریف فوق، نقش و اهمیت به کارگیری برنامه فضایی در پهنه سرزمین در ابعاد ملی و منطقه ای در کشور ما به خوبی روشن می شود، تنوع امکانات وسعت سرزمین و پراکندگی انسانها در بیش از 65000 سکونتگاه در سطح کشور نیاز به جامع نگری و یافتن ارتباطات متقابل میان فضاها و فعالیتهای انسان را مشخص می نماید، از اطراف دیگر به ارتباط ضعیف تصمیم گیران برنامه ریزان و مردم، در کشور ما در صورت عدم وجود برنامه ریزیهای فضایی، تصمیمات توسط مدیران با توجه به علایق و دیدگاههای فردی و بدون در نظر گرفتن مردم و فرآیندهای عملی اتخاذ و به دلیل عدم جامعیت دید، تصمیمات بعضا متقاطع نادرست و ناکارا بوده و در بروز نابسامانیهای منطقه موثر خواهند بود. عوامل گفته شده در شهرستان مرودشت نمود عینی تری پیدا نمود. از یکسو امکانات و توانمندی مهم اقتادی و از سوی دیگر ضعف در زیر ساختها باعث نوع ویژه ای از زندگی و مهاجرت در این شهرستان شده است . از این رو برنامه ریزی فضایی به عنوان ابزاری برای کاهش محرومیت و افزایش سطج برخورداری در سطح شهرستان مرودشت مورد توجه قرار اینجانب گرفت .