تحقیق حاضر کوششی بود در جهت (الف) مشخص نمودن استراتژیهایی که دانشجویان و دانش آموزان ایرانی برای یادگیری زبان انگلیسی بطور عام و یادگیری واژگان بطور خاص مورد استفاده قرار می دهند، (ب) پیدا کردن ارتباط معنادار مابین استراتژیهای یادگیری زبان انگلیسی و واژگان انگلیسی از یک طرف و سطح توانایی زبانی فراگیران از طرف دیگر. (ج) پی بردن به تغییرات معناداری که بواسطه سن، جنس ، قومیت ، سالهای یادگیری زبان انگلیسی، عقاید در مورد یادگیری واژگان زبان، و تجربه آموختن زبانهای دیگر میتوانند در گزینش استراتژیهای یادگیری واژگان بوجود بیایند. 114 دانشجوی زبان انگلیسی از دانشگاههای مختلف کشور به یک نسخه از تست تافل (toefel) و یک پرسشنامه 157 سئوالی پاسخ دادند. پرسشنامه مزبور شامل سه بخش بود: عقاید در مورد یادگیری واژگان زبان انگلیسی، استراتژیهایی یادگیری واژگان و استراتژیهای یادگیری زبان. تجزیه و تحلیل آماری داده های جمع آوری شده نشان داد که از میان استراتژیهای یادگیری واژگان استراتژیهای مربوط به استفاده از فرهنگ لغت (dictionary strategies) بیشترین استفاده را داشته اند. استراتژیهای مربوط به حدس زدن کلمات (guessing strategies)، استراتژیهای شناختی، استراتژیهای یادداشت برداری (note-taking strategies) و استراتژیهای بخاطرسپاری یا حافظه ای (memory strategies) به ترتیب در مکانهای دوم و پنجم قرار گرفتند.