پایه اصلی روشهای جهت یابی تعیین میزان تاخیر زمانی است که امواج هنگام رسیدن به چند گیرنده جدا از هم دچار آن می شوند. یک گروه مهم از روشهای جهت یابی، شامل روشهایی برای تعیین برخورد امواج با آرایه ای از عناصر گیرنده می شوند. روشهای جهت یابی بر پایه زیرفضا در این رساله آورده شده اند. در سونار غیرفعال آشکارسازی و تخمین بر اساس صراهایی است که از خود هدف منتشر می شوند. بنابراین جهت یابی بدین صورت بررسی می شود که یک مجموعه اطلاعات همراه با نویز از یک یا چند منبع سیگنال در دست است ، آرایه و الگوی گیرنده ها نیز پس از طراحی در دست خواهد بود با استفاده از دو مجموعه اطلاعات سیگنال ورودی از منبع سیگنال و الگوی گیرنده ها، جهت سیگنال دریافت شده تخمین زده خواهد شد. همچنین انتشار امواج، سیگنالها و نویزهای درون محیط دریا بررسی گردیده و نتایج آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است . برای کاهش نویز محیطی، آشکارسازی و تفکیک امواج تخت یک ساختار آرایه مخصوص پیشنهاد شده است . آرایه پیشنهاد شده یک ترکیب پیچیده از هشت آرایه خطی است که هر آرایه از دو آرایه چهارتایی تشکیل شده است . اطلاعات جهت از مقایسه فازی این دو آرایه چهارتایی بدست می آید. بر پایه ساختار آرایه پیشنهاد شده یک سیستم کامل جهت یابی طراحی و ساخته شده است .