یکی از جلوه های زندگی صنعتی رشد فزاینده شهرنشینی بوده که مشکلات عدیده ای از جمله کمبود مسکن را ایجاد و تشدید نموده است. سکونت تعداد فزاینده ای از مردم در زاغه ها و حاشیه شهرها به خصوص شهرهای کشورهای در حال توسعه یکی از نشانه های وسعت وحدت مساله شهری است . ایران نیز به عنوان یک کشور در حال گذار از اقتصاد کشاورزی و جامعه سنتی به اقتصاد صنعتی و جامعه شهری از دهه 1340 شاهد پیدایش مشکلات شهری به خصوص در بخش مسکن بوده است . در شرایط کشور ما ، میزان تولید و عرضه مسکن کمتر از تقاضای آن است . به طوریکه کمبود مسکن، گرانی زمین و اجاره بها و ... مشکلات اساسی سکونت در مراکز شهری کشورمان نظیر شهر قزوین و به خصوص منطقه شمال شهر قزوین ( منطقه 3 )می باشد. چرا که شهر قزوین طی سالهای اخیر همواره جز سه شهر اول کشور بوده که با مشکل کمبود و گرانی مسکن مواجه می باشد. مسلما پیدایش مشکل مسکن در منطقه شمال شهر قزوین ناشی از عوامل عدیده ای است که به صورت یک مجموعه سیستماتیک مشکل فوق را به وجود آورده اند. حل مشکل مسکن در این منطقه از شهر شناخت همه جانبه عوامل و اصلاح آنها را می طلبد. بدین منظور در این پژوهش برای بررسی راهکارهای رفع مشکل مسکن در منطقه شمال شهر قزوین که به نظر می رسد بتوان آنها را در دو محور مهاجرت و نوع کاربری اراضی طبقه بندی کرد.