در این پایان نامه از یک مدل برنامه ریزی پویای استوکستیک ‏‎sdp‎‏جهت بهینه سازی تولید انرژی در یک مخزن برقابی استفاده شده است . هدف از بهره برداری حداقل کردن خسارت ناشی از کمبود درتولید انرژی مطمئن می باشد . همچنین یک مدل شبیه سازی تهیه شده که به کمک آن سیاست بهینه حاصل از مدل بهینه سازی قابل اجرا بوده ومعیارهای ارزیابی کارایی ( اعتمادپذیری ، برگشت پذیری و آسیب پذیری ) محاسبه می گردند. درادامه مقادیر پارامترهای تابع خسارت از تحلیل حساسیت آن نسبت به معیارهای کارایی بدست آمدند. همچنین جنبه هایی از قبیل مقایسه مدلهای‏‎sdp,sop‎‏ ، بهره برداری تک منظوره ( برقابی) و چندمنظوره ، درنظر گرفتن راندمان ثابت و متغیر برای توربین ، مورد بررسی قرار گرفته اند. در ضمن جهت ارزیابی کارایی مدل ، سد و نیروگاه کارون5 به عنوان مطالعه مورد ی انتخاب شده است . مهمترین نتایجی که از انجام این مطالعه حاصل شده است ، عبارتند از : پارامترهای مناسب تابع خسارت را می توان از طریق تحلیل حساسیت بدست آورد. روند تغییرات پارامترهای اعتمادپذیری ، درصد تامین و برگشت پذیری نسبت به تغییرات پارامترهای تابع خسارت مشابه هم می باشد .همچنین مدل نسبت به پارامترهای خسارت هد حساس نمی باشد . در ضمن با توجه به تغییرات نسبتا کم انرژی تولیدی در دو حالت راندمان ثابت و متغیر، در نظر گرفتن راندمان ثابت درمطالعات طراحی اولیه در مخازن بزرگ نزدیک به واقعیت است.