‏‎copd‎‏ یکی از بیماریهای شایع و کشنده سیستم تنفسی می باشد که ایجاد انسداد راههای هوایی کوچک و بدنبال آن هیپوکسی و سپس افزایش فشار عروق ریوی و بدنبال آن نارسائی بطن راست و ایجاد بیماری ‏‎cor pulmonar‎‏ و نهایتا به مرگ بیمار منجر می شود.درمان آن در ابتدای بیماری دوری از عوامل ایجاد کننده و سپس برونکودیلاتورها و داروهای ضدالتهاب می باشد و وقتی هیپوکسی با ‏‎pao2‎‏ کمتر از 55 و یا بین 55 و 60 با‏‎hct‎‏ بالای 55 رسید باید حتما اکسیژن درمانی را شروع نمود تا از افزایش فشار پلمونر جلوگیری کرد و یا حتی کاهش داد و از بیماری ‏‎cor pulmonary‎‏ ونهایتا مرگ جلوگیری نمود و به لحاظ دشواری درانجام ‏‎abg‎‏ و در دسترس نبودن دستگاه اندازه گیری گازهای خون دراغلب مراکز درمانی برآن شدیم تا بتوانیم از طریق انجام اسپیرومتری که عملی ساده و قابل دسترس می باشد میزان ‏‎pao2‎‏ و ‏‎paco2‎‏ را حدس زده و اکسیژن درمانی و اقدامات دیگر را بعمل آوریم.با توجه به نتایج متفاوت مقالاتی که در این زمینه بر روی بیماران ‏‎copd‎‏ بدون ارجحیت یکی از آنها صورت گرفته است که بنظر ما علت آن متفاوت بودن فیزیوپاتولوژی بین دو بیماری برونشیت مزمن و آمفیزم می باشد.