آنچه در این مجموعه مورد بررسی قرار گرفته کنکاشی در مورد امر به معروف و نهی از منکر در کلام اسلامی با توجه به آیات و روایات می باشد که مشتمل بر مقدمه و دو بخش است: در مقدمه سعی شده است: که پیشینه تاریخی بحث امر به معروف و نهی از منکر در کلام شیعی و سنی، فایده و ضرورت بحث و معنی لغوی و اصطلاحی واژه های امر، نهی، معروف و منکر بررسی و تبیین شود. سپس قلمرو و معیارهای شناخت امر به معروف و نهی از منکر و جایگاه آن در قرآن و روایات مورد بررسی قرار گرفته است. و در بخش اول رابطه ایمان با امر به معروف و نهی از منکر و قاعده لطف و رابطه آن با امر به معروف و نهی از منکر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. اینکه انکار امر به معروف و نهی از منکر از آنجا که مستلزم انکار یکی از ضروریات دین است موجب خروج از ایمان می باشد، و اینکه امر به معروف و نهی از منکر از نوع لطف مقرب می باشد. سپس به بررسی شرایط و مراحل و مصادیق آن پرداخته شده و نظرات فقهی نیز بیان گردیده است. در بخش سوم تجسم اعمال از نظر کلام و فلسفه به طور مختصر بیان شده و نتیجه گرفته شده که انسان مسئول اعمال خویش است و هر عملی به طور تکوینی مستوجب پاداش و کیفر دنیوی و اخروی است. سپس آثار و نتایج امر به معروف و نهی از منکر از نظر قرآن و نهج البلاغه مورد بررسی قرار گرفته است. و در پایان نقش امر به معروف و نهی از منکر در مسائل تربیتی مطرح شده است. در آخر رساله نتایج بدست آمده را متذکر شده و چند پیشنهاد ارائه گردیده است.