ای پژوهش در نظر دارد رابطه تعاملات درون خانواده را با سلامت روان دانش آموزان پایه سوم دوره راهنمایی بررسی نماید. خانواده نخستین محیط زندگی فرد است. چنانچه کودک درخانواده محبت ببیند و به محبت بزرگترها اطمینان داشته باشد همواره به دو عواملی که موجبات آسایش او را فراهم می کند اعتماد کامل خواهد داشت. روابط ناردست والیدن و فرزند و خواهران به صورت طرداز طرف والدین، عدم نوازش، انکار محبت، فقدان توجه به فعالیتهای و پیشرفتهای فرزند، تنبیه و ... می تواند منابع موثری برای ناسازگاری و عدم سلامت روان فرزندان شود تحقیق حاضر از جمله تحقیقات توصیفی می باشد که در آن از روش همبستگی استفاده شده است و از آنجایی که این تحقیق درصد بررسی ارتباط بین متغیرهای مورد مطالعه می باشد بنابراین از تحلیل همبستگی استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل تمام دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهرستان بروجرد در سال تحصیلی 78-79 بود. حجم نمونه پژوهش 406 نفر از این دانش آموزان را در بر می گیرد که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی برگزیده شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه ‏‎28 ghq‎‏ سوالی و مقیاس عملکرد خانواده 75سوالی استفاده گردیده است که پرسشنام سلامت ‏‎ghq‎‏ شامل چهار مقیاس فرعی و مقیاس عملکرد خانواده نیز شامل پانزده مقیاس فرعی می باشد. پس از اجرای پرسشنامه ها در بین دانش آموزان، نتایج استخراج گردید و جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ‏‎spss‎‏ از شیوه های آمای لازم مانند محاسبه همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس در آزمون ‏‎‏‎t‎‏ و رگرسیون چند متغیر به روش گام به گام استفاده شده است. تحلیل آماری بر روی داده های پژوهش به نتایجی دست یافته است که مهمترین آنها عبارتند از: -بین تعامل خانواده و سلامت روان دانش آموزان رابطه معنا داری مشاهده شد. -بین میزان احساس دلبستگی و همبستگی خانواده و سلامت روان دانش آموزان رابطه معنا داری وجود دارد. -بین میزان ابزار و بیان خود و سلامت روان رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین نحوه روابط والدین و فرزندان با یکدیگر و در واقع تعامل خانواده نشان دهنده میزان سلامت دانش آموزان می باشد.