اختلالات سیستم قلبی عروقی از مهمترین دلایل آسیب های حاد کلیوی محسوب می شوند که مشخصه بارز پاتوژنیک آن افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن (ros)، کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی بافتی و متعاقباً آسیب اکسیداتیو بافت کلیه می باشد. این نکته لزوم استفاده از روش های مناسب در بررسی وضعیت اکسیداتیو بافتی و قدرت ترکیبات آنتی اکسیدان را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مورد تأکید قرار می دهد. در مطالعه حاضر روش های رایج بررسی استرس اکسیداتیو نظیر اندازه گیری ترکیبات واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک (tbars) نظیر مالون دی آلدئید (mda) به عنوان معرفی از میزان پراکسیداسیون چربی ها، بررسی قدرت آنتی اکسیدانت / قدرت احیاکنندگی آهن (frap) و تست گروه های تیول، با روشی جدید که تعادل پراکسیدانت- آنتی اکسیدانت (pab) را با استفاده از 3-3، 5-5 تترامتیل بنزیدین (tmb) و از طریق دو نوع واکنش متفاوت اندازه گیری می کند مقایسه گردید. 12 سرموش صحرایی به طور تصادفی به دو گروه ایسکمی/ ریپرفیوژن (i/r) و کنترل (ctrl) تقسیم شدند. ایسکمی (60 دقیقه)- ریپرفیوژن (150 دقیقه) در گروه i/r در بافت کلیه، باعث افزایش میزان اوره (p<0.01) و کراتینین خون (p<0.001) گردید. همینطور میزان mda افزایش معنی داری (p<0.001) را در گروه i/r در مقایسه با گروه کنترل نشان داد، در حالی که در تست frap، ارزش قدرت آنتی اکسیدانتی به صورت معنی داری در گروه های i/r در مقایسه با گروه کنترل پایین بود. در تست گروه های تیول تغییر معنی داری در میزان آنتی اکسیدانت ها مشاهده نشد. در تست pab افزایش بی نهایت معنی داری (p<0.001) در میزان بالانس اکسیدانت- آنتی اکسیدانت مشاهده شد. بررسی آماری جهت رسم منحنی roc و تعیین بهترین آستانه تشخیصی نشان داد که تست های tbars و frap بر خلاف تست اندازه گیری گروه های تیول از حساسیت و ویژگی کامل در تشخیص موارد گروه i/r از گروه کنترل برخوردارند. این در حالی است که تست pab نیز از حداکثر حساسیت و ویژگی در تشخیص موارد گروه i/r از گروه کنترل بهره مند است. مقایسه این روش ها همبستگی معنی داری را بین تست های tbars و frap، بر خلاف تست اندازه گیری گروه های تیول با تست pab نشان داد. علاوه بر این، براساس یافته های حاصل از تست همبستگی، تست های pab و tbars دارای همبستگی مثبت و معنی دار بوده و تست های pab و frap از همبستگی منفی و معنی داری برخوردار بودند. با در نظر گرفتن نتایج حاصل از بررسی تست pab و همین طور زمان و هزینه بسیار کمتر انجام این آزمایش در مقایسه با دیگر تست های رایج، و ذکر این نکته که این تست نه به صورت یک جانبه، بلکه با در نظر گرفتن هر دو بعد میزان اکسیدانت ها و آنتی اکسیدانت ها وضعیت آسیب اکسیداتیو بافتی را بررسی می کند، به نظر می رسد که تست مناسبی در ارزیابی پاتوژنز و پیش آگهی اختلالات همراه با آسیب های اکسیداتیو خصوصاً در مورد بیماری های کلیوی باشد.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی پیشرونده و مزمن است که علت آن مشخص نیست.مطالعات نشان داده اند که توسعه آرتریت روماتوئید با افزایش تولید گونه های واکنش دهنده اکسیژن و کاهش توانایی جهت رفع استرس اکسیداتیو مرتبط است.در مطالعه حاضر بررسی استرس اکسیداتیو این بیماران با روش جدید تعادل پرواکسیدانت-آنتی اکسیدانت (pab) با استفاده از 3-? 3، 5- ? 5 تترامتیل بنزیدین (tmb) و ارتباط آن با پارامترهای بیوشیمیایی بررسی گردید.در بررسی ارتباط بین پارامترهای بیوشیمیایی با بالانس اکسیدان –آنتی اکسیدان مشاهده شد که در گروه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد کنترل در میزان اوره تفاوت معناداری وجود دارد که به صورت رابطه معکوس با تغییرات سطح اکسیدان می باشد.

در طی مطالعاتی که تاکنون در رابطه با چاقی و تاثیر آن بر میزان بالانس اکسیدانت-آنتی اکسیدانتهای بدن صورت گرفته، در هیچ یک از اثر طب سوزنی بر کاهش وزن و اثر آن بر بالانس پروکسیدانت-آنتی اکسیدانت (pab) گزارشی موجود نمی باشد. از اینرو در بحث حاضر مطالعه ای در این زمینه انجام دادیم تا تاثیر کاهش وزن بکمک تکنیک طب سوزنی را بر روی تغییرات اکسیداتیو استرس سرم بررسی نماییم. مواد و روشها: در این مطالعه از زنان و مردان چاق و یا دارای اضافه وزن، در سنین 60-18 سال و بی ام آی بیشتر از 25 که در سه ماه اخیر تحت درمان چاقی نبوده¬، همچنین مبتلا به یکی از بیماری¬های تیروئیدی، دیابت، قلبی و عروقی نبوده¬اند را انتخاب کردیم. این بیماران در دو گروه اصلی بدن و گوش قرار گرفتند.سپس به صورت مورد به مورد به دو زیر گروه مورد:طب سوزنی واقعی همراه با رژیم کم کالری و گروه کنترل :طب سوزنی مجازی همراه با رژیم کم کالری تقسیم شدند. این درمان به مدت 6 هفته و دو جلسه در هفته بود. bmi، وزن، توده چربی بدن و شکم، فاکتورهای بیوشیمیایی در حالت ناشتای 12 ساعته، مثل سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول، قندخون، کراتینین، آلبومین، اوره و hs-crp و pab در سه نوبت، قبل از درمان، یک روز پس از پایان درمان و 45 روز پس از پایان درمان، اندازه¬گیری شد. نتایج: کاهش وزن در هر دو گروه بدن و گوش مشاهده شد اما بطور اختصاصی تر طب سوزنی بدن باعث کاهش بیومارکرهای شیمیایی خون مانند توتال کلسترول(001/0>p)، تری گلیسیرید (001/0>p)شد، در حالیکه در گروه گوش کاهش را در فاکتورهای آنتروپومتریکی، مانند bmi(001/0>p)، وزن (001/0>p)، توده چربی بدن و شکم (05/0>p)، و نیز در فاکتورهای بیوشیمیایی چون hs-crp (001/0>p)و افزایش آلبومین (01/0>p) میبینیم. کاهش pab در هیچ یک از گروهها مشاهده نشد.نتیجه گیری: طب سوزنی بعنوان یک طب مکمل در درمان چاقی همراه با رژیم غذایی میتواند اثرات مثبتی را بر روی کاهش وزن و نیز فاکتورهای بیوشیمیایی خون نشان داده و برخلاف سایر روشهای کاهش وزن، این نوع درمان باعث افزایش در رادیکالهای آزاد خون نمیگردد و هیچ اثرات جانبی از خود نشان نمیدهد.

چکیده ندارد.