ارزشیابی یکی از جنبه های مهم در فرآیند فعالیتهای آموزشی میباشد و توسط آن میتوان به کاستیها و ضعفهای برنامه آموزشی و همچنین به نقاط قوت و ضعف آن پی برد و راهکارهای مناسبی را در جهت حل مشکلات برنامه آموزشی ارائه نمود. برای انجام این پژوهش پرسشنامه ای تهیه شده و در اختیار اساتید قرار گرفت. سپس اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه نرم افزار ‏‎spss‎‏ مورد آنالیز قرار گرفته است. بر طبق نتایج بدست آمده 5/72 درصد از اعضای هیئت علمی علوم پایه دانشگاه از ارزشیابی مرحله ای و 5/27 درصد آنها از ارزشیابی تکوینی استفاده میکنند. مهمترین آزمونهای مورد استفاده برای ارزشیابی بترتیب سئوالات چند گزینه ای و آزمونهای کتبی ‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏‏‎‎‏(تشریحی) میباش. عمدتا مهمترین ملاک ارزشیابی دانشجویان خود را امتحان پایان ترم میدانند. اکثریت قریب به اتفاق اساتید (2/90%) از طرح درست بهنگام تدریس استفاده میکنند. اکثر اساتید بین 6 تا 10 سال سابقه تدریس دارند و فقط حدود 30% آنها دارای مدرک ‏‎ph.d.‎‏ هستند و عمدتا در بیش از یک مقطع تدریس داشته و 51% آنها آزمون میان ترم برگزار میکنند. بین مقطع تحصیلی تدریس شده توسط اساتید و نحوه ارزشیابی آنها از دانشجویان، رابطه معنی داری وجود داشت. براساس نتایج بدست آمده با اینکه اساتید ارزشیابی مرحله ای را عمدتا مورد استفاده قرار میدهند، اما با این حال، مهمترین ملاک ارزشیابی را امتحان پایان ترم میدانند. اکثر اساتید از نظر سنی و سابقه تدریس جوان هستند و میانگین تعداد واحدهائی را که در هر ترم تدریس مینمایند، بیشتر از سقف موظف آنها میباشد.