در استخراج مایع - مایع هدف انتقال آنالیت مورد نظر از فاز آبی به فاز آلی غیرقابل اختلاط با آن است. در طی این عمل مخلوط دو مایع به شدت همزده شده و امولسیون موقتی تشکیل می شود که در بعضی مواقع زمان زیادی را باید صبر کرد تا امولسیون شکسته شود و دو مایع کاملا از هم جدا شوند، علاوه بر آن حجم فاز آلی مصرفی زیاد است. استخراج فاز جامد بطور جدی از سال 1972 بکار گرفته شد و به دو روش ناپیوسته و ستونی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در پژوهش حاضر، استخراج فاز، جامد به روش ناپیوسته برای اندازه گیری آنیلین به کار رفته است و در طی این عمل از فازهای جامد مختلفی برای استخراج استفاده شده است که در میان آنها نفتالین بعنوان بهترین جاذب سطحی انتخاب شده است. پارامترهای مختلفی که بر استخراج تاثیر دارند مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت این نتیجه حاصل شد که برای اندازه گیری آنیلین با روش فوق ph محیط باید در گستره 7-5 باشد که عملا با استفاده از بافر استات سدیم - اسید استیک از ‏‎ph=5/5‎‏ استفاده شده است. ‏‎0/01g‎‏ از ‏‎nacl‎‏ برای تنظیم قدرت یونی محیط و ‏‎0/01g‎‏ از اکسیدان بیسموتات روی برای اکسیداسیون آنیلین استفاده شده است. با ورود اکسیدان، محیط باید در مدت زمان 4 دقیقه در دمای ‏‎25c‎‏ به شدت همزده شود تا افزایش سطح تماس، سرعت واکنش را زیاد نماید. پس از آن ‏‎1/5ml‎‏ محلول 20% نفتالین به محیط اضافه شد و به مدت 4 دقیقه، نمونه به شدت همزده شد تا محصول کاملا جذب سطحی نفتالین گردد. در ادامه تحقیق، اثر مزاحمت کاتیونها و آنیونها در حضور آنیلین بررسی شد. نتایج نشان دادند که یونهای کلسیم، منیزیم، دی هیدروژن فسفات و استات کمترین مزاحمت و یونهای یدید، یدات و نیترو بیشترین مزاحمت را دارند. میانگین درصد بازیافت روش در چهار نمونه محلول مصنوعی که مقدار آنیلین در آنها با روش فوق مورد اندازه گیری قرار گرفت. 94% می باشد.