سطح شیشه به خاطر وجود پیوندهای یونی بین اتم اکسیژن سیلیس و یون فلزی (مخصوصا یون گروه قلیایی) تمایل زیادی به جذب مولکول های آب و انجام واکنش مبادله یونی بین یون های قلیایی از سطح شیشه و یون هیدرونیوم از محیط آبی یا اتمسفر دارد. همچنانکه فرایند مبادله یونی پیشرفت می نماید، غلظت یون های هیدروکسید بر روی سطح افزایش یافته منجر به تخریب ساختار سطح می گردد که نتیجه نهایی آن کدری شیشه می باشد. اگرچه وقوع این پدیده بسیار کند است ولی می تواند در صنایع اپتیک مشکلات فراوانی را ایجاد کند.چندین فرایند شیمیایی برای کاهش پیشرفت واکنش مبادله یونی پیشنهاد شده است که مهمترین آنها عبارتند از:الف- عمل آوری شیشه توسط گاز دی اکسید گوگردب- پوشش دهی سطح شیشه توسط پلیمرهای آب گریز سیلیکونی . در روش الف سطح شیشه در دمای ‏‎500-400c‎‏ تحت تاثیر گاز دی اکسید گوگرد قرار می گیرد که در این حالت رسوب سولفات سدیم برسطح ایجاد شود. با شستشوی این سطح می توان سطح غنی از سیلیکا ایجاد نمود.