نام پژوهشگر: فرحناز رمضانی

پهنه بندی آکروکلیماتیک کشت نخود با استفاده از روش ahp و مدل vikor در محیط gis در استان کرمانشاه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - دانشکده علوم انسانی 1393
  فرحناز رمضانی   بهروز سبحانی

آگاهی از چگونگی تناسب و انطباق فعالیت¬های کشاورزی هر منطقه با شرایط آب و هوایی آن لازمه هر گونه فعالیت کشاورزی می¬باشد. لذا شناخت اقلیم و بررسی نیازهای اکوفیزیولوژیکی گیاهان زراعی از مهم¬ترین عوامل موثر در تولید است. هدف از این پژوهش شناخت نواحی مستعد و مناسب جهت کشت نخود در استان کرمانشاه و نیز بررسی تأثیر عناصر اقلیمی در کاهش یا افزایش میزان عملکرد محصول نخود در این منطقه می¬باشد. در پژوهش حاضر به منظور پهنه¬بندی اراضی استان کرمانشاه جهت کشت نخود از داده¬های اقلیمی بارش، دما ، رطوبت نسبی، سرعت باد و ساعات آفتابی از آمار ایستگاه¬های سینوپتیک، بارانسنجی و ... در سطح استان کرمانشاه از سال 1377 تا سال 1391 مربوط به هر یک از مراحل فنولوزیک نخود و داده¬های فیزیوگرافی از قبیل ارتفاع، شیب و جهت شیب استفاده شد. سپس با پردازش داده¬ها در محیط gis هر یک از لایه¬های اطلاعاتی تهیه شد. بر حسب اهمیت هر یک از معیارها در ارتباط با کشت نخود با استفاده از روش ahp ارزش¬گذاری گردیدند و وزن نسبی هر یک از معیارها به دست آمد سپس ارزشهای داده شده وارد مدل vikorگردید. در نهایت با تلفیق و همپوشانی معیارهای مورد مطالعه در ارتباط با مدل مورد نظر، نقشه نهایی نیازهای اقلیمی و فیزیوگرافی استان کرمانشاه جهت کشت نخود تهیه شد. نتایج نهایی با روش ahp به این صورت است که مناطق غربی استان شرایط مطلوب¬تری برای کشت نخود دارند. همچنین تفکیک اراضی نشان می¬دهد که 43% از اراضی دارای شرایط خیلی مناسب، 32% دارای شرایط مناسب، 15% دارای شرایط متوسط و 10% دارای شرایط نامناسب برای کشت نخود در استان کرمانشاه می¬باشند. بر اساس نتایج حاصل از روش vikor بهترین منطقه شهرستان گیلان¬غرب است که رتبه اول را دارد و شهرستان¬های اسلام آبادغرب و کرمانشاه با فاصله کمی از هم در جایگاه دوم و سوم قرار دارند و بدترین منطقه برای کاشت محصول نخود منطقه قصرشیرین می باشد.

اقدامات سیاسی و اجتماعی امویان در ایران (سالهای 40 - 101)
پایان نامه 0 1380
  فرحناز رمضانی   علی اصغر مصدق

رساله حاضر از سه بخش تشکیل گردیده است. از آنجا که شناخت سیاستهای خلفای راشدین جهت ورود در مباحث اصلی لازم به نظر می رسد. فصل مقدماتی به بررسی وضعیت ایران در زمان خلفای راشدین اختصاص یافت. در این فصل ابتدا چگونگی آشنایی اعراب و ورود آنها به سرزمین ایران در زمان ابوبکر به صورت بسیار مختصر مورد بررسی قرار گرفت، و سپس اقدامات سیاسی و اجتماعی خلفای ثلاث و چگونگی برخورد آنها با ایرانیان مورد تدقیق قرار گرفته که هدف از آن آگاهی یافتن از نحوه برخورد خلفای قبل از امویان با ایرانیان و سیاست آنان در ایران می باشد. در بخش دیگر به بررسی سیاستهای امویان شاخه سفیانیان پرداخته است و چگونگی تثبیت قدرت در سرزمینهای خلافت شرقی توسط معاویه بررسی شده است . سیاستها و اقداماتی که معاویه در این سرزمین ها برای بسط قدرت در پیش گرفت و نیز بازتاب سیاستهای وی را در ایران که همانا ورود خوارج به ایران و پیوستن ایرانیان به خوارج و شورشهای آنان بود. در بخش مجزایی نیز دوره فترت یعنی حکومت کوتاه مدت عبدالله بن زبیر وقایعی که در حکومت وی ارتباط مستقیم با اوضاع ایران داشت مورد توجه واقع شد. در بخش آخر نیز به سیاستهای امویان در عصر عبدالملک در ایران پرداخته شد. سیاستهایی که در آغاز گرچه سبب ثبات حکومت امویان شد، اما بازتاب آن منجر به سقوط حکومت امویان در ایران گردید.