هدف از این تحقیق تاثیر هسته کنترل و خود تنظیمی در پیشرفت تحصیلی و نیز بررسی میزان همبستگی هسته کنترل و خود تنظیمی در میان دانشجویان دختر و پسر دوره روزانه ورودی سال 1379 در دانشگاه کاشان بود.آزمودنی های مورد مطالعه مشتمل بر 357 دانشجو ورودی سال 1379 بودند که دوره متوسطه در نظام جدید آموزشی تحصیل کرده بودند.میانگین سنی آزمودنی ها 19 سال بود.اطلاعات از طریق پرسشنامه خود تنظیمی بوفارد و مقیاس درونی بیرونی راتر گردآوری شد.ضریب پایایی و اعتبار هر دو مقیاس در سطح خوبی گزارش شده است.فرضیه های تحقیق عبارت بودند از : آیا میان خود تنظیمی در یادگیری و هسته کنترل رابطه وجود دارد.آیا میان دختر و پسر در استفاده از راهبردهای خود تنظیمی تفاوت معنی دار وجود دارد؟ استفاده از راهبردهای خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت دارند. میان هسته کنترل درونی و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد.