بطور معمول مس چقرمه الکترولیتی پس از تولید جهت ساخت مفتولهای مسی تحت فرآیند شکل گرم قرار می گیرد.حصول مفتولهایی با خواص مکانیکی مطلوب به کنترل دقیق پارامترهای تغییر شکل گرم ، ترکیب شیمیایی و دانش کافی از رفتا کارگرم ماده بستگی دارد. در این راستا در پژوهش حاضر مشخصه های کارگرم مفتولهای مسی حاوی مقادیر متفاوت اکسیژن ، با انجام آزمایشهای کشش و فشار گرم در درجه حرارتهای مختلف و با نرخ کرنش های متفاوت تحت بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشهای فشار گرم نشان می دهند که اگر چه با افزایش دما استحکام کاهش می یاید، اما با کاهش مقدار اکسیژن تا یک مقدار بحرانی ،تنش ماکزیمم در تبلور مجدد دینامیکی کاهش و سپس افزایش می یابد. در ادامه با تکیه بر پارامتر زنر - هولمان ، اثر دما و نرخ کرنش بر شروع فرآیند تبلور مجدد دینامیکی مورد بررسی قرار گرفته است . از طرف دیگر نتایج آزمایش کشش مبین وجود محدوده های افت داکتیلیتی در بازه ها حرارتی ‏‎400+-50 c , 600+-50 c‎‏ در منحنی داکتیلیتی بر حسب درجه حرارت می باشد.در این حالت با افزایش نرخ کرنش محدوده افت داکتیلیتی به سمت درجه حرارت های پایین انتقال یافته اما تغییر مقادیر اکسیژن ( در محدوده مورد بررسی در این تحقیق) تاثیر محسوسی بر محدوده افت داکتیلیتی نداشته است. در نهایت پدیده های فوق با تکیه بر اصول بنیادین حاکم بر فرآیند ها و شواهد آزمایشگاهی تحت تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.