هدف این پژوهش مطالعه تطبیقی کاربرد طبقه بندی های بین المللی بیماری ها و راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی در مراکز روانپزشکی مستقر در تهران در سال 1380 بوده و به روش توصیفی انجام شده است.جامعه پژوهش را اساتید بالینی و کدگذاران شاغل دو مراکز روانپزشکی وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی تهران ، ایران و شهید بهشتی تشکیل می دادند. نتایج تحقیق نشان می دهد که اکثریت اساتید بالینی رشته روانپزشکی سومین اولویت را برای پرونده پزشکی بیماران 8/15 بعنوان یکی از منابع اطلاعتی مورد استفاده قائل شده اند. همچنین مهمترین نیاز ایشان به پرونده های پزشکی جهت خدمات درمانی 6/46 بوده است. سایر یافته های این پژوهش عبارتند از : در 75 درصد از مراکز روانپزشکی مورد مطالعه کد کذاری اختلالات روانی انجام می شود همچنین در اکثر این مراکز 6/66 درصد از ‏‎icd-10‎‏ جهت کدکذاری پرونده های پزشکی استفاده شده است. اکثریت اساتید بالینی و کد گذاری نسبت به تجدید نظر و طبقه بندی اختلالات روانی نگرش مثبتی داشتند. اکثریت افراد مورد پژوهش موافق ایجاد طبقه بندی ملی اختلالات روانی بودند. از دیدگاه اکثریت اساتید بالینی و کد گذاری کاربرد طبقه بندی های بین المللی بیماری ها و راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی ضروری بوده است و نگرش اساتید بالینی در زمینه های رفع نیازهای اطلاعات در نتیجه بکارگیری ‏‎dsm‎‏ مثبت ارزیابی شده است. اما ایشان در زمینه رفع نیازهای اطلاعات خویش در نتیجه کاربرد طبقه بندی های بین المللی بیماری ها نگرش مثبتی نداشته اند. میزان آشنایی اساتید بالینی نسبت به طبقه بندی ‏‎dsm‎‏ کم اما در زمینه طبقه بندی بین المللی بیماری ها متوسط تا زیاد بوده است. مهمترین علل کاربرد ‏‎dsm‎‏ از دیدگاه اساتید بالینی عوامل تسهیلات قضاوت بالینی و تسهیل امر طرح ریزی درمان و از دیدگاه کدگذاران جمع آوری و ارائه آمار بهداشت روانی شناخته شد. همچنین مهمترین علل کاربرد طبقه بندی بین المللی بیماری ها از دیدگاه اساتید بالینی فراهم نمودن مقایسه اختلالات روانی در سطح بین المللی و از دیدگاه کد گذاران طبقه بندی صحیح بیماری ها و امکان بازیابی سریع بوده است. مهمترین علل عدم کاربرد ‏‎dsm‎‏ از دیدگاه اساتید بالینی و کدگذاران عدم شناخت شناخته شده است. نتایج حاصل از تحقیق فوق بیانگر زمینه مساعد جهت ایجاد طبقه بندی ملی اختلالات روانی جهت استفاده کدگذاران و روانپزشکان و سایر دست اندرکاران بهداشت روان است.بدین منظور پیشنهاد می شود تا با استفاده از کادر تخصصی و با تجربه نسبت به ایجاد طبقه بندی ملی اختلالات روانی اقدام لازم بعمل آید.