در این مطالعه ارزیابی ذخایر ماهی شوریده با استفاده از روش آنالیز جمعیت مجازی و اثر مصرف ماهی شوریده بر میگو در سواحل شمال غربی خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 2117 نمونه ماهی شوریده با دامنه طول کل 6 تا 59 سانتی متر طی یک سال (از مهر 86 تا شهریور 87) بوسیله گشت های تحقیقاتی به منظور تعیین بلوغ جنسی و تعیین سن و بدست آوردن پارامترهای رشد و رابطه طول– وزن صید گردید. همچنین به منظور ارزیابی ذخیره، داده های صید در ده سال گذشته نیز (88-79) از برنامه آماری شیلات و داده های فراوانی طولی از برنامه بیومتری تحقیقات شیلات جهت تبدیل به فراوانی سنی جمع آوری گردید. حداکثر سن در ماهی شوریده 6 سال تخمین زده شد. سن و طول در اولین بلوغ جنسی به ترتیب 55/1 سال و 28 سانتی متر بدست آمد. پارامترهای رشد فون برتالانفی طول بینهایت، ضریب رشد و سن در طول صفر به ترتیب 57/67 سانتی متر، 27/0 بر سال و 43/0- محاسبه شد. میانگین طول صید در ده سال گذشته 27 سانتی متر تعیین شد. مرگ و میر کل، طبیعی و صیادی در سال 88 به ترتیب 1، 56/0 و 44/0 بر سال بدست آمد. روند ضریب بهره برداری در ده سال گذشته نشان دهنده عدم بهره برداری کامل در این گونه می باشد. فراوانی طولی صید نشان دهنده پراکنش یکنواخت گروه های طولی در صید می باشد. آنالیز جمعیت مجازی در ده سال گذشته نشان دهنده همخوانی نوسانات تعداد و بیوماس ذخیره با تعداد و وزن صید می باشد. بر اساس آنالیز جمعیت مجازی بالاترین مرگ و میر صیادی در گروه سنی 4، 5 و 6 سال مشاهده شد. مرگ و میر صیادی یک رابطه منفی و قوی با بیوماس ذخیره تخم ریزی و ضعیف با تعداد بازگشت پذیری و یک رابطه مثبت و قوی با نرخ بهره برداری دارد. آنالیز پتانسیل تخم ریزی و بیوماس ذخیره تخم ریزی کننده به ازای بازگشت پذیری نشان داد که هر دو در محدوده نقاط مرجع بیولوژیک 20 تا 40 درصد قرار دارند. مرگ و میر صیادی جاری در برخی از سال ها بیشتر از مرگ و میر پیشگیرانه و میانه می باشد که نشان دهنده بهره برداری در حد کامل در برخی از سال ها می باشد. پیش بینی شاخص های جمعیتی ماهی شوریده در 15 سال آینده نشان داد که اگر مرگ و میر صیادی در وضعیت کنونی باقی بماند این شاخص ها سیر نزولی در پیش می گیرند. آنالیز تولید به ازای بازگشت پذیری نشان داد که ذخیره این گونه تحت بهره برداری کامل نمی باشد و با افزایش طول در اولین صید می توان تولید بیشتری داشت. اما با توجه به نتایج بدست آمده از آنالیز جمعیت مجازی و نقاط مرجع می بایستی تدابیر لازم برای پایداری ذخیره توسط مدیریت شیلاتی گرفته شود. آنالیز محتویات غذایی در ماهی شوریده نشان داد که نسبت مصرف میگو به بیوماس ذخیره برابر 5/2 و نسبت مصرف کل محتویات غذایی به بیوماس ذخیره برابر 8/4 می باشد. بیشترین مصرف میگو توسط ماهیان 2 و 3ساله می باشد. همچنین ارتباط ضعیفی بین فراوانی شکار و شکارچی مشاهده می شود و نوسانات شکارچی و یا شکار اثر متقابل زیادی بر فراوانی هم ندارند.

چکیده ندارد.

این پروژه به منظور شناخت برخی از صفات زیستی و رفتاری شاه میگو گونه غالب آبهای ایران به نام panulirus homarus در طول سواحل استان سیستان و بلوچستان به منظور تعیین زمان مناسب صید شاه میگو و همچنین تاثیرات صید بر روی ذخائر آن اجرا گردید. بدین منظور اطلاعات مربوط به بیومتری های انجام شده در سالهای 1369، 1370، 1374، 1376 جمع آوری و مرود پردازش و تجزیه تحلیل قرار گرفت . مقایسه میانگین های طولی (کاراپاس) و وزنی شاه میگوها در این چهار مقطع زمانی نشان از کاهش طولی و وزنی در سالهای اخیر دارد که حاکی از فشار بیش از حد صیادی بر این ذخایر می باشد و اطلاعات موجود کاهش فشار صیادی را پیشنهاد می کند. برای پی بردن به بهترین زمان صید شاه میگو، درصد شاه میگوهیا تخمدار نسبت به کل ماده ها به تفکیک ماه در سالهای فوق الذکر محاسبه گردید، و در نهایت مشخص شد که در تمامی سالها کمترین درصد بارورها در فصل پائیز می باشد. از طرف دیگر اندازه گیری ضریب چاقی (k) در ماههای مختلف نشان از کاهش شدید آن از ماه شهریور به ماه مهر می باشد که حاکی از تخمریزی و بالطبع کاهش ضریب چاقی می باشد.