بخشی از کمربند چین خورده - رانده شده ی زاگرس در جنوب ایران قرار دارد. این کمربند از تاقدیسهایی با راستای شمال باختری - جنوب خاوری یا خاوری - باختری و گاه شمال خاوری - جنوب باختری تشکیل یافته است. در برخی نواحی روند این چین ها در اثر خطواره هایی که راستای شمالی - جنوبی دارند دگر شکلی یافته یا گسیخته شده است. یکی از این خطواره ها را می توان در جنوب باختری ایران مشاهده نمود که به نام منطقه ی گسلی کازرون - برازجان شناخته می شود. محور تاقدیسها در مجاورت این خطواره گاه بریده شده و گاه در جهتی که تداعی گر حرکت راست گرد است، انحراف می یابند.در محدوده ی مورد مطالعه، منطقه ی گسلی کازرون - برازجان مرز زاگرس ساده چین خورده را با پیش ژرفای زاگرس تشکیل می دهد. دایره های ‏‎‎‏ رسم شده برای تاقدیس های منطقه ی مورد مطالعه انحناهایی را در روند محور تاقدیسها نشان می دهد که در دو ردیف جداگانه و با راستای شمالی - جنوبی قرار گرفته اند. این دو ردیف در سطح به صورت دو خطواره نمودار می شود که همراه با شکستگی ها و برونزد گنبدهای نمکی است. مطالعات دقیقتر هر کدام از این دو خطواره سیستم برشی راستگرد را نشان می دهد. این خطواره ها در طول خود گاه با گسلهای پی سنگ کازورن و برازجان منطبق می شود و در این حالت یک محیط ترافشارشی را ایجاد می کنند.بررسی های چینه شناسی و مورفوتکتونیکی نشانگر آن است که این منطقه از گذشته های دور یعنی از اینفراکامبرین فعال بوده است. شواهد لرزه خیزی یک صد سال اخیر نیز این منطقه را در عهد حاضر فعال معرفی می کند.