نام پژوهشگر: مصطفی مرتضوی درچه

اثر مهار برگشت پذیر ناحیه ‏‎ca1‎‏ هیپوکمپ توسط لیدوکایین بر روند و شدت حملات ناشی از کیندلینگ آمیگدال در موشهای صحرایی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1379
  مصطفی مرتضوی درچه   جواد میرنجفی زاده

در این تحقیق جهت مطالعه نقش فعالیت نورونهای ناحیه ‏‎ca1‎‏ هیپوکمپ پشتی در گسترش حملات تشنجی و روند ایجاد تشنج ناشی از کیندلینگ آمیگدال، با تزریق لیدوکایین به صورت دو طرفه، فعالیت نورونهای این ناحیه کاهش داده شد و اثر این کاهش فعالیت بر حملات تشنجی و روند ایجاد تشنج بررسی گردید. در همه حیوانات یک الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال و دو کانول (بجز در گروه اول ازمایش دوم) در ناحیه ‏‎ca1‎‏ هیپوکمپ پشتی (هر طرف یک کانول) کار گذاشته شد. برای انجام تحقیق، دو آزمایش طراحی گردی و اجرا شد: در آزمایش اول، ابتدا با تحریک الکتریکی آمیگدال همه حیوانات کیندل شدند و سپس به شش گروه تقسیم گردیدند. در گروههای اول تا سوم، لیدوکایین 1% به ناحیه ‏‎ca1‎‏ هیپوکمپ پشتی تزریق گردید (1 میکرولیتر در 2 دقیقه) و حیوانات این گروهها به ترتیب در فواصل 5، 15 و 30 دقیقه تحریک شده و پارامترهای تشنجی در آنها اندازه گیری شد. در 3 گروه دیگر نیز تزریق، تحریک و ثبت پارامترها همانند گروههای اول تا سوم صورت گرفت ولی از لیدوکایین 2% استفاده گردید. در تمام گروههای ذکر شده یک روز قبل از تزریق لیدوکایین، محلول سالین به حیوانات تزریق شده و از داده های حاصل به عنوان کنترل استفاده گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که 5 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 1% و 2% به هیپوکمپ، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب کاهش پیدا کرده است. همچنین مدت زمان مرحله پنج تشنج نیز 5 و 15 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 2% بطور معنی داری کاهش یافته است. در آزمایش دوم، اثر مهار برگشت پذیرهیپوکمپ بر روند کیندلینگ مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حیوانات به 4 گروه تقسیم شدند. در گروه اول، فقط الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال کار گذاشته شد و در گروههای دوم، سوم و چهارم دو کانول نیز در ناحیه ‏‎ca1‎‏ هیپوکمپ پشتی کار گذاشته شد. حیوانات گروه اول و دوم، یک هفته پس از جراحی، روزانه یک تحریک دریافت کردند تا کیندل شدند. به گروههای سوم و چهارم هر روز به ترتیب سالین و لیدوکایین 2% (1 میکرولیتر در 2 دقیقه) تزریق شده و پنج دقیقه پس از تزریق تحریک شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تعداد روزهای لازم برای رسیدن حیوانات به مرحله 5 تشنج و روزهای لازم جهت رسیدن حیوانات، از مرحله چهارم به مرحله پنجم تشنج، در گروه چهارم بطور معنی داری نسبت به گروههای دیگر افزایش یافت. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که هیپوکمپ در مراحل پایانی (و نه اولیه) کیندلینگ آمیگدال نقش مهمی را ایفا می کند.