این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظور بررسی میزان تاثیر آموزش مراقبت های بهداشتی بر نحوه بهداشتی ارائه مراقبتهای مادریاران از کودک عقب مانده ذهنی مرکز نگهداری شبانه روزی مجتمع خدمات بهزیستی شهید دکتر بهشتی شهرستان سنندج در سال 1376 انجام گرفته است. در این حجم نمونه با جامعه پژوهش برابر بوده و شامل کلیه واحدهای مورد پژوهش در جامعه تحت مطالعه می باشد که با روش مبتنی بر هدف جمعا به تعداد 33 توانخواب شدند، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 53 سئوال بود که 13 سئوال در مورد دموگرافیک 22 سئوال در رابطه با سنجش سطح آگاهی و 18 سئوال در زمینه سنجش عملکرد واحدهای مورد پژوهش در 4 حیطه بهداشتی زیر: (1-بهداشت پوست-استحمام-تعویض البسه و ملحفه 2-بهداشت دهان و دندان 3-بهداشت تغذیه 4-بهداشت دستگاه تناسلی -دفعی) طراحی که در دو مرحله قبل . پس از اجرا برنامه آموزشی توسط واحدهای مورد پژوهش شخصا تکمیل و مورد استفاده قرار گرفته است به منظور تهیه و تحلیل داده ها 36 جدول و 20 نمودار تهیه از روشهای آمار توصیفی و استنباطی و جهت بررسی تاثیر آموزش از آزمون ‏‎t‎‏ و ‏‎‏‎t‎‏ دو تائی استفاده شد و نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در مقایسه میانگین امتیازات نهائی میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش در سطح ‏‎p=0/000‎‏ از میانگین ‏‎x1=10/30‎‏ قبل از آموزش به میانگین ‏‎x2=16/33‎‏ پس از آموزش افزایش یافته، همچنین میانگین امتیازات نهائی نحوه ارائه مراقبت آنها در سطح ‏‎p=0/000‎‏ از میانگین ‏‎x=5/54‎‏ قبل از آموزش به ‏‎x2=12/03‎‏ بعد از آموزش بهبود و ارتقا یافته که بیانگر اختلاف معنی دار بوده است در بررسی همبستگی میزان آگاهی دلخواه ارائه مراقبتهای بهداشتی واحدهای مورد مطالعه قبل و پس از آموزش در زمینه اطلاعات دموگرافیک برابر میزان آماری در حداکثر موارد ارتباط معنی دار مشاهده نشد. بنابراین با توجه به نتایج اخذ شده، اجرا برنامه آموزشی در واحدهای مورد پژوهش موجب افزایش میزان آگاهی در بهبود نحوه عملکرد و ارائه مراقبتهای بهداشتی آنان گردیده است.