نام پژوهشگر: اکرم طالبی

تاثیر الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت با بررسی نقش متغیر میانجی سازمان یادگیرنده در دانشگاه های جامع تهران
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم انسانی 1391
  اکرم طالبی   علی اکبر امین بیدختی

طی دهه های اخیر، رویکرد تضمین کیفیت در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و پژوهشی – در مقابل رویکرد مدیریت کیفیت در سازمان های تجاری و صنعتی- به شکل قابل ملاحظه ای مورد توجه و تأکید قرار گرفته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت با در نظر گرفتن متغیر میانجی سازمان یادگیرنده در دانشگاه های جامع تهران بوده است. در این راستا، 163 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و تربیت مدرس به عنوان نمونه آماری، با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی و با استفاده از پرسشنامه های استاندارد این حوزه، مورد مطالعه قرار گرفته اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده و اطلاعات گردآوری شده و پاسخگویی به سوالات تحقیق و همچنین بررسی برازش مدل مفهومی پژوهش که معرف شبکه معناداری از روابط میان متغیرهای مورد مطالعه بوده، از روش های تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری بهره گیری شده است. یافته های پژوهش حاکی از تعیین تأثیرهای مستقیم الگوی سایبرنتیک بر سازمان یادگیرنده به میزان 63/0، الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفت به میزان 44/0 و سازمان یادگیرنده بر تضمین کیفیت به میزان 76/0 و تأثیر غیرمستقیم الگوی سایبرنتیک بر تضمین کیفیت از طریق سازمان یادگیرنده به میزان 33/0 بوده است. شایان ذکر است که مجموعه راهکارهای پیشنهادی به منظور ارتقای تضمین کیفیت در دانشگاه های کشور - مبتنی بر سوال باز پرسشنامه های تحقیق- در انتهای پژوهش ارائه خواهد گردید.

مقایسه اثر اکسی توسین و سنتومترین در میزان نیاز به مداخلات بعدی جهت کنترل خونریزی بعد از زایمان
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1380
  اکرم طالبی   مریم خوشیده

با توجه به اهمیت خونریزیهای بعد از زایمخان و مورتالیتی و موربیدیتی ناشی از آن، این مطالعه به مقایسه تاثیر دو داروی اکسی توسین و سنتومترین در نیاز به مداخلات بعدی جهت کنترل خونریزی بعد از زایمان در زنان مراجعه کننده به زایشگاه قدس می پردازد. مطالعه بصورت مداخله ای صورت می گیرد، در دو گروه 309 نفری انتخاب شده از زنان مراجعه کننده جهت زایمان به زایشگاه قدس زاهدان، به یک گروه حین زایمان و بعد از خروج شانه قدامی جنین، 5 واحد اکسی توسین و به گروه دو، 5 واحد اکسی توسین و 5/0 میلی گرم مترژن تزریق گردید و تعداد موارد خونریزی غیر طبیعی و نیاز به اقدامات لازم جهت کنترل خونریزی، بین دو گروه را مقایسه کردیم که نتایج زیر بدست آمد: در گروه اول که اکسی توسین تزریق شده بود 14 مورد خونریزی بیش از حد طبیعی داشتیم که نیاز به اقدامات بعدی جهت کنترل خونریزی لازم شد. در گروه دوم که سنتومترین تزریق شده بود 4 مورد خونریزی غیر طبیعی داشتیم. که با انجام تست ‏‎(p<0/05)chi-square) اختلاف دو گروه، از نظر نیاز به مداخلات بعدی بدلیل خونریزی، معنی دار بود.