نام پژوهشگر: علیرضا کاوه

بررسی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب سطحی (مطالعه موردی; حوضه آبخیز تالار، استان مازندران)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری - دانشکده منابع طبیعی 1392
  علیرضا کاوه   کاکا شاهدی

چکیده در این مطالعه تغییرات زمانی-مکانی کیفیت آب سطحی حوضه آبخیز تالار، استان مازندران در شش ایستگاه طی سال های 1390-1382 توسط تکنیک های آماری آنالیز واریانس یک طرفه (one-way anova)، آنالیز مولفه اصلی (pca) و آنالیز خوشه ای (ca) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه (one-way anova) نشان داد که تغییرات زمانی و مکانی اثر معنی داری بر پارامترهای کیفیت آب سطحی حوضه آبخیز تالار داشته است. به طوری که طی دوره مطالعاتی (1390-1382) پارامترهای کیفیت آب روندی افزایش داشته (کاهش کیفیت آّب سطحی) و ایستگاه خطیرکوه-دوآب بیشترین و پل شاهپور کمترین مقادیر پارامترهای کیفیت آب را داشتند. نتایج آنالیز مولفه اصلی (pca) نشان داد در تمامی سال های مطالعاتی (1390-1382) به جز سال 1386-1385 (یک مولفه اول) دو مولفه اول؛ در ایستگاه شیرگاه-تالار دو مولفه اول؛ در ایستگاه های کیاکلا، پل شاهپور، پل سفید-تالار و پالند سه مولفه اول؛ در ایستگاه خطیرکوه-دوآب چهار مولفه اول، مولفه های اصلی توضیح دهنده تغییرات زمانی و مکانی پارامترهای کیفیت آب بودند. نتایج آنالیز خوشه ای (ca) نشان داد که ایستگاه های کیاکلا و شیرگاه-تالار در خوشه یک، ایستگاه های پل شاهپور و پالند در خوشه دوم، ایستگاه خطیرکوه-دوآب در خوشه سه و ایستگاه پل سفید-تالار قرار گرفتند. بررسی نتایج این مطالعه نشان داد علت تغییرات پارامترهای کیفیت آب سطحی (کاهش کیفیت آب) را در بعد زمان و مکان می توان به ترتیب به فاکتورهای تغییرات کاربری اراضی و لیتولوژی موجود در منطقه مورد مطالعه نسبت داد. واژگان کلیدی: تغییرات زمانی و مکانی، کیفیت آب سطحی، حوضه آبخیز تالار.

مقایسه اثربخشی درصدهای متفاوت اکسیژن تجویزی در اعمال جراحی از نظر عوارض مرتبط با زخم در بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران در طی سالهای 89-88
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران - دانشکده پزشکی 1390
  علیرضا کاوه   رامین خطیب سمنانی

هدف : کشتن اکسیداتیو توسط نوتروفیلها یک دفاع مهم در برابر باکتریهای ایجاد کننده عفونت زخم است و به بالا بودن فشار اکسیژن زیر جلدی و بافتی محل زخم، حین عمل و در ساعات اولیه بعد از آن بستگی دارد. یک راه ساده برای بالا بردن این فشار، تجویز اکسیژن استنشاقی می باشد. ما بر آن شدیم که تأثیر اکسیژن تجویزی استنشاقی حوالی عمل را بر محل برش آن دسته از اعمال جراحی (شامل اعمال جراحی عمومی، زنان و اورولوژی) که زخم آنها از نظر دسته بندی جزء زخم های کلاس ? یا تمیز و کلاس ?? یا تمیز- آلوده بوده اند بررسی کنیم. روش مطالعه : ما 210 بیمار را به صورت تصادفی برای دریافت اکسیژن استنشاقی 30 درصد یا 80 درصد در جریان عمل و تا 2 ساعت پس از آن انتخاب کردیم و آنان پس از دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک مناسب، در شرایط نرموترمی و نرموگلایسمیک تحت عمل جراحی قرار گرفتند. محل زخم بیماران در طول مدت بستری در بیمارستان و تا 14 روز پس از عمل جراحی در درمانگاه جراحی بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. هر گونه تب، ترشح چرکی یا سروز، قرمزی، جداشدگی و آبسه جزء عوارض زخم در نظر گرفته شد. کلیه پرسنل و جراحان به غیر از متخصص بیهوشی از مطالعه آگاهی نداشتند. حد آماری معنادارp.value کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها : بیماران تحت اعمال هرنیوپلاستی، واریکوسلکتومی، هیسترکتومی کامل شکمی، تیوبال لیگیشن، سیستکتومی تخمدان، کوله سیستکتومی، لیپکتومی، پروستاتکتومی و میومکتومی رحم قرار گرفتند.در بین 2 گروه از نظر توزیع سنی و جنسی بیماران، نوع زخم و عمل جراحی، اختلاف آماری معناداری یافت نشد. در کل از 210 فرد،4 نفر معادل 9/1 درصد دچار عوارض برش جراحی شدند. از بین آنها 2 نفر در گروه 30 درصد و 2 نفر در گروه 80 درصد قرار داشتند که اختلاف آماری معناداری از نظر بروز عوارض زخم بین 2 گروه یافت نشد.(p.value = 0.689) نتیجه گیری : تجویز اکسیژن استنشاقی حوالی عمل بر میزان بروز عوارض پس از عمل زخمهای کلاس ? و?? اثری ندارد.

طراحی سیستم خبره انتخاب و تنظیم پارامترهای موثر ماشین تزریق بمنظور رفع معایب قطعات پلاستیک
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1380
  علیرضا کاوه   محمد محجوب جهرمی

امروزه بدلیل پیشرفت های قابل توجهی که در تولید مواد پلاستیک مرغوب صورت گرفته است، استفاده از قطعات پلاستیکی بعنوان جایگزینی قطعات فلزی در صنایع مختلف نظیر صنایع هوافضا و خودرو که سعی در کاهش وزن قطعات را دارند رواج فراوان یافته است. فرآیند تزریق پلاستیک مهمترین روش تولید قطعات پلاستیکی مختلف در اندازه های متفاوت می باشد. هدف اصلی فرآیند تزریق پلاستیک تولید قطعاتی با کیفیت مناسب می باشد. کیفیت قطعات تولیدی، بوسیله خواص مکانیکی،دقت ابعادی و جلوه ظاهری شان توصیف می شود. کیفیت توسط فاکتورهای متعددی تحت تاثیر قرار می گیرد و تعیین پارامترهای فرآیند تزریق، یکی از این فاکتورها محسوب می گردد.نتایج تجربی نشان داده اند که پارامهترهای تزریق اثر قابل توجهی بر کیفیت قطعات تولیدی پلاستیکی دارند. بطور سنتی، پارامترهای فرآیند تزریق توسط افراد خبره و با تجربه، تعیین می شوند. تنظیم پارامترها، بیشتر از آنچه که به تحلیل های تئوریکی و آنالیز نیاز داشته باشد به تجربه و مهارت اپراتور وابسته می باشد.با توجه به کمبود نیروی انسانی متخصص و ماهر و نیز بدلیل طولانی بودن زمان لازم جهت تبدیل یک شخص آشنا به فرآیند تزریق به فرد خبره، محققان سعی کرده اند با استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی بویژه سیستم های خبره، اطلاعات فرد خبره را در یک برنامه کامپیوتری ذخیره کرده و در مواقعی که به این اطلاعات نیاز باشد به آسانی در اختیار قرار دهند. در این پژوهش، ضمن بررسی عیوب موجود در قطعات پلاستیکی تولیدی بروش فرآیند تزریق و نیز عوامل ایجاد و روش های رفع آنها، اطلاعات فوق الذکر بعنوان پایگاه دانش سیستم خبره، وارد محیط توسعه ‏‎kappa-pc‎‏ می گردد. سیستم خبره طراحی شده، ‏‎kappa-injex‎‏ هنگام تولید قطعات معیوب توسط ماشین تزریق پلاستیک، پیشنهادات لازم جهت رفع عیوب را در اختیار کاربر قرار می دهد و این امر باعث کاهش ضایعات تولیدی و اتلاف زمان، می گردد.