موز یکی از مهمترین میوه های مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و تولید سالیانه آن بالغ بر 5/85 میلیون تن است . اگر چه موزهای دیپلوئید تولید بذر می نمایند و لیکن موزهای خوراکی که به صورت تریپلوئید هستند هیچگونه بذری تولید نمی کنند . به دلیل طولانی بودن دوره رشد رویشی ، عدم تولید بذر و پائین بودن جوانه زنی(در صورت تولید بذر) اصلاح گیاه موز به روش کلاسیک مشکل، و منطقی نمی باشد. لذا القا موتاسیون برای اصلاح گیاهان برتر موز امری اجتناب ناپذیر است. از بین عوامل موتاسیون زا، موتاژن های فیزیکی از جمله اشعه گاما برای اصلاح موز مناسب می باشد و باید با استفاده از دز مناسب ایجاد تنوع سپس انتخاب و تثبیت بوته های برتر نمود. در این تحقیق از یک طرح تصادفی با هشت تیمار و شش تکرار استفاده گردید.