این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر نوکلئوتید جیره در سطوح متفاوت صفر، 15/0، 25/0، 35/0و 5/0 درصد بر رشد، بقاء، ترکیب شیمیایی بدن، پارامترهای هماتولوژی خون، تراکم باکتریایی دستگاه گوارش و پاسخ به استرس فیل ماهیان (huso huso) جوان پرورشی با وزن متوسط 5/0±57/12 گرم به مدت 62 روز صورت گرفت. آزمایش درون مخازن 1000 لیتری با تراکم ذخیره سازی 30 عدد ماهی در هر تانک انجام شد. غذادهی بین 5-3 درصد وزن توده زنده طی دوره پرورش و 5 بار در روز انجام شد. نتایج به دست آمده تفاوت معنی داری را در شاخص های رشد مورد بررسی شامل وزن نهایی، افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت نشان داد (05/0p<). از نظر ضریب تبدیل غذایی، میزان بقاء و شاخص کبدی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0<p). در بررسی پارامترهای هماتولوژی خون، افزایش معنی داری در مقادیر hb، hctو لنفوسیت ها در ماهیان تغذیه شده با نوکلئوتید جیره در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد (05/0p<). اختلاف معنی داری در مقادیر mch،mcv ،mchc ، wbc، rbc، درصد نوتروفیل و ائوزینوفیل بین تیمارهای مختلف در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده نشد (05/0<p). در آنالیز تقریبی لاشه نیز در پایان آزمایش در مورد پروتئین اختلاف بین تیمارها معنی دار بوده (05/0p<) این در حالی است که در سایر موارد شامل رطوبت، چربی و خاکستر اختلافی مشاهده نگردید (05/0<p). در تمامی تیمارهای آزمایشی، لگاریتم واحد تشکیل کلنی کل و تراکم لاکتوباسیلوس ها در روده (log cfu/g) در هفته چهارم و هشتم اختلاف معنی داری نداشتند. با انجام تست استرس در انتهای دوره مشخص گردید مقدار کورتیزول بطور معنی داری نسبت به قبل از استرس افزایش می یابد اما کمترین پاسخ استرس مربوط به تیمار 35/0 درصد می باشد. درخصوص مقادیر گلوکز، اختلاف معنی داری در قبل و پس از استرس مشاهده نشد (05/0<p). نتایج این آزمایش نشان داد که اضافه کردن نوکلئوتید به جیره فیل ماهی، اثرات معنی داری بر پارامترهای رشد، برخی پارامترهای هماتولوژی و پاسخ به استرس داشته و بنظر می رسد در شرایط پرورشی و در محدوده وزنی ذکر شده، مقدار 25/0 تا 35/0 درصد نوکلئوتید می تواند برای این ماهیان مفید باشد.

چکیده جلبک ها منابع غنی از متابولیت های فعال طبیعی می باشند. که می توانند در صنعت داروسازی استفاده شوند. این تحقیق با هدف شناخت خواص ضدباکتری عصاره میکروآلگ های chlorella vulgaris و scenedesmus sp علیه برخی پاتوژن ها انجام شد. جلبک ها از حوضه جنوبی دریاچه خزر جمع آوری و در محیط tmrl تحت نور 3000 لوکس به تناوب 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی کشت، و پس از 15 روز برداشت گردیدند. دو حلال استون و اتانول برای عصاره گیری دو نوع جلبک استفاده شد. خواص ضدباکتری عصاره علیه باکتری های listeria monocytogenes ، bacillus subtilis، streptococcus fecium، micrococcus lysodeikticus در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از روش های انتشار دیسک و رقت لوله ای استفاده شد. تاثیر ممانعت کنندگی عصاره های مختلف در آزمایشات میکروبی متفاوت بود. بیشترین خواص ضد میکروبی در عصاره استونی دیده شد. عصاره های استونی و اتانولی کلرلا ولگاریس علیه رشد همه میکروارگانیزم ها خواص ممانعت کنندگی خوبی داشت. عصاره استونی سندسموس خواص ممانعت کنندگی خوبی علیه باکتری های لیستریا، استرپتوکوک و باسیلوس نشان داد. در حالیکه خاصیت ضدباکتری در عصاره اتانولی دیده نشد. انجام مطالعات شیمیایی برای تعیین ترکیبات مسوول در خواص ضدمیکروبی این جلبک ها و تعیین سمیت آنها برای مهره داران از مطالعات ضروری بعدی است. کلمات کلیدی: گیاهان دارویی، لیستریا، باسیلوس، استرپتوکوک، بیوتکنولوژی دریا.

بیهوشی به عنوان یک ابزار مدیریتی کارآمد در آبزی پروری مطرح می باشد از این رو همواره دستیابی به یک داروی بیهوش کننده مناسب جهت بیهوشی سریع با بازگشت طولانی مدت و ایمن از آن دغدغه محققیق علوم شیلاتی بوده است. در پژوهش حاضر 50 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 24±8/155 گرم و میانگین طول 2±7/23 سانتیمتر در سالن مدار بسته پژوهشکده تالاب بین المللی هامون دانشگاه زابل با غلظت های 100، 75، 50، 25 و ppm 10 اسانس گل میخک (eugenia caryophillata) بارگذاری شده بر روی نانو ذرات آهن به شیوه حمام بیهوش شدند. و زمان های رسیدن به مراحل تسکین، از دست دادن تعادل، بیهوشی سبک، بازگشت تعادل و احیا کامل هر یک از ماهیان اندازه گیری و ثبت شد. به منظور بررسی آسیب های احتمالی داروی مورد آزمایش، سنجش تغییرات آنزیم های تخریب بافت (ast و alt) و آزمایشات هیستوپاتولوژیک بر روی ماهیان بیهوش شده صورت گرفت. نتایج نشان داد هرچه غلظت ماده بیهوش کننده کمتر شود، ایجاد بیهوشی و بازگشت از آن آهسته تر اتفاق می افتد. حداقل دوز مورد نیاز برای بیهوشی این گونه با استفاده از اسانس گل میخک بار شده بر نانو ذرات آهن ppm 10 تعیین شد که بیهوشی حاصل از آن در 16/2 دقیقه و بازگشت از آن حدود 65/4 دقیقه به طول انجامید. همچنین نتایج سنجش آنزیم ها و مطالعات هیستوپاتولوژیک عوارضی در ماهیان بیهوش شده نشان نداد. مقایسه نتایج بدست آمده در این تحقیق با نتایج محققین دیگر در مورد اسانس گل میخک بر روی ماهی قزل آلای رنگین کمان نشان می دهد بارگذاری اسانس گل میخک بر روی نانو ذرات آهن قدرت بیهوش کنندگی آن را به نحو قابل توجهی افزایش می-دهد.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین دوزهای آرام بخش و بیهوش کننده ی اسانس میخک متصل به نانو ذرات آهن در ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) با استفاده از پروفیل های بیوشیمیایی خون و آزمایشات بافت شناسی، برای ارزیابی تاثیرات ماهیان مواجه شده با آن ماده ی بیهوش کننده، بود. مواد بیهوش کننده اصولاً بصورت افزایشی برای کاهش دادن استرس و جلوگیری از آسیب فیزیکی به ماهیان در طی حمل و نقل در آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرند. مواد بیهوش کننده بویژه معمولاً برای تخم کشی، بیومتری و بررسی های بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرند. یوگنول، ترکیب فعال اسانس گل میخک است. در این پژوهش، تعداد 50 قطعه ماهی کپور معمولی آزمایش شدند. ماهیان جهت تعیین دوزهای آرام بخش و بیهوش کننده ی اسانس میخک، به 5 گروه تقسیم بندی شدند. گروه ها شامل یک گروه شاهد و چهار گروه با دوزهای 10، 25، 50 و 100 قسمت در میلیون بودند. و همچنین جهت انجام آزمایشات خون شناسی و بیوشیمیایی خون و آزمایشات بافت شناسی، اقدام به نمونه برداری از ماهیان در دو نوبت (3 و 24 ساعت پس از بیهوشی) شد. اسانس میخک، در محدوده ی، غلظت هایی از 10 تا 100 قسمت در میلیون، بیهوشی عمومی را، القا می کند. متوسط زمان القا، در 10 قسمت در میلیون، زیر 3 دقیقه بود و بازگشت مستقل از غلظت بود و حدود 5 دقیقه به طول انجامید. بیهوشی اسانس میخک تاثیری، روی پروفیل خون شناسی نداشت. هیچ تغییر هیستوپاتولوژیکی در بافت ها به دنبال بیهوشی مشاهده نشد. نتایج آزمایش نشان می دهند که استفاده از اسانس میخک با غلظت 10 تا 100 قسمت در میلیون باعث، آسیب برگشت ناپذیر در ماهی کپور معمولی نمی شود. اسانس میخک متصل به نانوذرات آهن یک بیهوش کننده ی بالقوه برای کپور معمولی است. ایمن ترین و موثرترین غلظت آن 10 قسمت در میلیون است.

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات حاد فاز محلول در آب نفت خام بر برخی پارامترهای فیزیولوژیک و بافت آبشش بچه ماهی سفید در دو مرحله (فاز در معرض قرار گیری و فاز ریکاوری) انجام گرفت. در مرحله اول، 3 تیمار شامل سه غلظت فاز محلول در آب نفت خام با مقادیر صفر، 10 و 50 درصد lc50 در 3 تکرار و به مدت 120 ساعت در نظر گرفته شد. تعداد 80 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی 06/0±77/0گرم در آکواریوم های با ابعادcm 50 ×30 × 70 معرفی گردید. در هر آکواریوم میزان 70 لیتر محلول wsf با غلظت های بیان شده ریخته شد. نمونه گیری طی 120 ساعت در معرض قرار گیری و همچنین نمونه گیری از بافت آبشش در ساعت آخر انجام شد. در مرحله دوم، هر 3 تیمار به آب تازه و بدون آلودگی به مدت 168 ساعت منتقل شدند. نمونه گیری از ماهیان در 168 ساعت و بافت آبشش در ساعت آخر انجام گرفت. میزان هورمون کورتیزول و آنزیم لاکتات دهیدروژناز در نمونه های هر دو مرحله اندازه گیری و بافت شناسی آبشش نیز انجام شد. نتایج بدست آمده اثر متقابل غلظت و زمان در شاخص کورتیزول (05/0 < p) و اثر معنی دار زمان بر آنزیم لاکتات دهیدروژناز در نمونه های آلوده به خصوص در غلظت بالاتر را نشان داد (05/0 < p). در نمونه های بافت آبشش در مرحله اول (فاز در معرض قرار گیری)، آسیب های هیستولوژیک در هر دو تیمار در معرض آلودگی مشاهده شد. در رابطه با میزان هورمون کورتیزول ماهیان بعد از انتقال به آب تازه، کاهش معنی داری با گذشت زمان در هر دو تیمار آلوده مشاهده نشد اما در آنزیم لاکتات دهیدروژناز با گذشت زمان کاهش معنی داری دیده شد (05/0 < p). در بافت آبشش ماهیان بعد از انتقال به آب تازه، ریکاوری در مدت 168 ساعت اتفاق نیفتاد. نتایج این تحقیق نشان دهنده اثرات مخرب فاز محلول نفت خام بر عملکرد فیزیولوژیک و بافت آبشش ماهی می باشد. همچنین اثرات منفی فاز محلول در آب نفت خام با گذشت زمان در هر دو غلظت (10 و 50 درصد میزان lc50) به وضوح دیده شد و در این خصوص می توان نتیجه گرفت که حتی غلظت های کم نفت نیز سبب آسیب های جدی به این گونه می شود. در مرحله ریکاوری، تنها در آنزیم ldh در مدت 7 روز بهبود مشاهده شد. می توان اینگونه بیان نمود که با انتقال ماهیان آلوده به محیط تمیز در مدت زمان طولانی تر فعالیت های حیاتی بهبود و شرایط فیزیولوژیک ماهیان به مرحله تعادل نزدیک خواهد گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

اثر سمیت فاز محلول در آب نفت خام (water soluble fraction of crude oil) بر بچه ماهی سفید دریای خزر (rutilus frisii kutum), در یک دوره آزمایشی حاد مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 800 عدد بچه ماهی سفید در تیرماه 1387 از کارگاه تکثیر و پرورش ماهی کلمه گرگان تهیه و به آزمایشگاه تحقیقات آبزیان دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی منتقل شدند. بچه ماهیان با وزن 2-1 گرم برای سازگاری با شرایط آزمایشگاهی به مدت 8 روز در تانکهای 300 لیتری نگهداری شدند. سپس برای بدست آوردن lc5096h, 6 غلظت از wsf (27, 25/29, 5/31, 75/33, 36, 25/38 قسمت در میلیون) در آکواریوم های 20 لیتری آماده سازی شد و به هر آکواریوم 10 عدد بچه ماهی به مدت 96 ساعت معرفی گردید. با توجه به میزان مرگ و میر بچه ماهیان در 96 ساعت و با استفاده از آنالیز آماری probit value, lc5096h, 95/33 ppm محاسبه گردید. سپس در 3 آکواریوم lc5096h و در 3 آکواریوم lc5096h1/0 غلظت سازی شدند. 3 آکواریوم هم آب شهری هوادهی شده به عنوان گروه شاهد انتخاب شد. بعد از 24 و 96 ساعت از هر آکواریوم جهت انجام آزمایشات بافت شناسی 3 ماهی و برای sem بافت آبشش هم 3 عدد ماهی برداشت و فیکس شدند. از بافتهای آبشش, کبد و کلیه برشهای 3 میکرونی تهیه، با هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی و بوسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. آسیب های عمومی مشاهده شده شامل جدا شدن اپیتلیال از غشاء پایه تیغه های آبششی, پرخونی در رشته و تیغه های آبششی, آنیوریسم, چماقی شدن انتهای تیغه ها, هایپرتروفی سلولهای اپیتلیالی تیغه ها, هایپرپلازی بین تیغه ها و همجوشی تیغه های آبششی در آبشش؛ تغییر شکل هپاتوسیت ها, دژنره شدن سلول ها, انبساط و پرخونی سینوزوئیدها, واکوئوله شدن سیتوپلاسم و پرخونی رگها در کبد؛ اتساع گلومرول ها, کاهش فضای بومن, انسداد لومن توبول های ادراری, تورم ابری و دژنره شدن قطرات هیالین در کلیه, بود. مشاهدات sem آبشش نتایج بافت شناسی را تأیید کرده و تورم و جدا شدن اپیتلیال از غشاء پایه و آنیوریسم را در تیغه های آبششی نشان داد. طبق نتایج این تحقیق هیستوپاتولوژی شاخص زیستی مناسبی در ارزیابی اثر آلاینده های نفتی بر بافت های حیاتی ماهی می باشد. همچنین فاز محلول در آب نفت خام سبب بروز آسیب های جدی در بافت های آبشش, کبد و کلیه بچه ماهیان سفید شده و با اختلال در عملکرد این اندامها سبب برهم خوردن هموستازی بدن ماهی می شود. آسیب های مشاهده شده در این تحقیق در آبشش نسبت به کبد و کلیه شدیدتر بود که این امر می تواند به دلیل قرار گرفتن در معرض مستقیم آلاینده باشد.

به منظور بررسی تنظیم یونی و اسمزی گونه شانه دار مهاجم دریای خزر ، به مقدار لازم از اینگونه با استفاده از تور پلانکتون گیری و قایق موتوری در سواحل نور و خلیج گرگان جمع آوری شد ، پس از جداسازی نمونه های آب و شانه دار، آنها جهت آنالیز یونی و اسمزی به آزمایشگاه های یون کروماتوگرافی و اسمومتری منتقل شدند تا مشخص شود که جزو تطبیق دهنده های اسمزی ، با تنظیم کننده های اسمزی هستند. مطالعه تنظیم یونی و فشار اسمزی در سواحل جنوبی دریای خزر نشان می دهد که این گونه در شوریهای ‏‎12/5-16ppt‎‏ زندگی می کند. غلظت یونهای سدیم، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، سولفات و کلر در مایع بدن مشخص شد. مقایسه مطالعات انجام شده میان آب و مایع بدن شانه دار آشکار کرد که غلظت یونهای سدیم، منیزیم، کلسیم، سولفات و کلر در آب دریا بیشتر، بجز پتاسیم که غلظت آن پائین تر است.

جمعیت قابل توجه ماهیان کیلکا و اهمیت زیاد آنها در بقای اکوسیستم دریای خزر، ما را بر آن داشت تا برخی خصوصیات زیستی شامل مراحل بلوغ جنسی (ماکروسکوپی، میکروسکوپی)، میزان هم آوری، ترکیب سنی در مراحل بلوغ جنسی، نسبت جنسی، ارتباط بین طول چنگالی و وزن سن، ارتباط بین هم آوری و طول چنگالی و وزن، وزن تخمدان و سن و زمان اوج تخمریزی را در یکی از گونه های کیلکا مورد بررسی قرار دهیم. به همین منظور از فروردین تا مرداد ماه 1379 در منطقه صید تجاری بابلسر مجموعا بیش از 800 قطعه ماهی کیلکا معمولی ‏‎(clupeonella delicatula)‎‏ زیست سنجی شدند. پژوهش بعمل آمده بیانگر این موضوع است که کیلکای معمولی در منطقه مذکور دارای چهار مرحله جنسی در 6 کلاس سنی مختلف با نسبت جنسی 2:1 (نر -ماده) بوده، و زمان اوج تخمریزی آن در اردیبهشت ماه است. میانگین هم آوری مطلق 28239/82 و میانگین قطر تخمک تا مرحله چهارم رسیدگی جنسی 557/0 میلی متر محاسبه شد.

خرچنگ شناگر آبی، ‏‎portunus pelagicus‎‏، به مدت یکسال با استفاده از تور ترال و گوشگیر از آبهای ساحلی استان بوشهر جمع آوری شد که مجموع 262 قطعه خرچنگ (116 ماده و 146نر) صید شد. نسبت جنسی در این پروژه 26/1 به 1 بدست آمد.

نتایج این تحقیق مبین آنست که در جامعه آماری موردمطالعه کیلکای چشم درشت دارای نسبت جنسی 7: 1 (نر به ماده ) بوده ، زمان اوج اسپرم ریزی نر و تخمریزی ماده در اوایل بهمن ماه می باشد . میانگین وزن 73/8گرم ، طول چنگالی6/ ‏‎ 110 ‏‎mm‎‏ سن 3./ بعلاوه و منهای 6/3 ، مرحله بلوغ جنسی ماده ها 3./ بعلاوه و منهای 67/3 ، وزن گناد1 ./.بعلاوه ومنهای 5/. گرم ،شاخص بلوغ 1/ بعلاوه و منهای 39/5 ، قطر تخمک / 3 .بعلاوه و منهای42 /. و هم آوری 735 بعلاوه و منهای 10221 بدست آمد . در مجموع 6 گروه سنی با بیشترین فراوانی سنی در جنس نرو ماده مربوط به سن 4+ ، و 4 مرحله رسیدگی گناد برای جنس نرو ماده ، با بیشترین فراوانی مرحله 4 تخمدان ، مشاهده شد . گروه سنی 1+و مرحله رسیدگی جنسی 1 درهر دو جنس و مرحله رسیدگی جنسی 5 در جنس نر مشاهده نگردید . بر مبنای محاسبات انجام شده با سطح اعتماد 95 ./. میتوان از قطر تخمک ، به مرحله رسیدگی جنسی رسید . بر اساس مطالعات بافت شناسی ( میکروسکوپی ) و مشاهده ظاهری ( ماکروسکوپی ) تخمدان ، این دو با اطمینان بالا برهم منطبق بوده ، هرچند که روش میکروسکوپی ، برای تعیین مراحل رسیدگی گناد ، به خصوص در مورد ماهیان جوان و همچنین جنس نر ، مطمئن ترین راه می باشد .

با توجه به نتایج تولیدمثل شانه دار در فصول معتدل و گرم (بهار و تابستان) انجام میشود، اما بیشترین مقدار آن در فصل بهار و نیز اوایل تابستان (فروردین تا تیرماه) است. همچنین اوج اول زیتوده در اوایل خرداد بدلیل تولیدمثل بالای شانه دار، روی می دهد در حالیکه اوج دوم زیتوده در اواسط شهریور، بیشتر مدیون رشد بدنی شانه داران و افزایش وزن نمونه هاست. پراکنش شانه دار در لایه های مختلف آب (بالاتر از عمق 20 متر) تقریبا یکنواخت است اما متوسط وزن شانه دار در لایه های سطحی تر معمولا کمتر از لایه های پایین تر است که نشاندهنده ی تولیدمثل شانه دار در لایه های سطحی آب (طی ماه های گرم) است.