آگاهی از مسایل بهداشتی از ارکان بهداشت عمومی و پیشگیری از بیماریها می باشد. برای هر گونه برنامه ریزی بهداشتی درمانی بررسی میزان آگاهی مردم لازم می باشد. با توجه به اینکه دندانپزشک در هنگام درمان بیماران در معرض ابتلا به بیماریهای واگیردار خطرناک قرار دارد و انتقال بیماریهای واگیردار از بیماری به بیمار دیگر، و از آنجا که پوست دست و صورت ، مخاط بینی و چشم راه مناسبی برای نفوذ میکروارگانیسمهای پاتوژن محسوب می شوند، استفاده از وسایل حفاظت شخصی (دستکش، ماسک، عینک، روپوش) به عنوان یک روش پیشگیری در جوامع دندانپزشکی مطرح شده است . و به علت شیوع هپاتیت ‏‎b‎‏ و بیماریهای عفونی دیگر رعایت اصول کنترل عفونت توسط دندانپزشکان اهمیت ویژه ای پیدا کرده است.