چکیده موضوع «ایذا» یکی از مسائل مهم فلسف? اخلاق است، که تنها در سه دهه اخیر، فیلسوفان اخلاق مطرحی چون لافالت، فوت، کم، کریسپ، کوئین، کیگن، دانگن، مالگن، سینگر، آنگر و... بدان پرداخته اند، اما متأسفانه در آثار مکتوب فارسی، مسبوق به سابقه ای نه چندان دور است، به طوری که طی چهار سال اخیر، تنها، یک کتاب و چند مقاله به زبان فارسی در این باب در دسترس بوده است، که دست آویز محکمی برای شکل دادن و پرداختن به موضوعِ این پژوهش بوده است. «ایذا» یا “harm” به معنی ایجاد حالتی منافر با طبع در فرد یا افرادی از طریق عمل یا بی عملی فاعل، در فلسف? اخلاق، به گونه های مختلف تقسیم شده است که ماحصل این تقسیم بندی، دو نوع تمایز عمد? انجام/اجازه و عامدانه/غیرعامدان? ایذا است. گروهی از فیلسوفان اخلاق که به تمایز انجام/اجازه باور دارند، انجام ایذا را ناروا و اجاز? ایذا را روا می دانند. اگرچه در این میان، گروهی هستند که اجاز? ایذا را نیز درصورت پرهزینه نبودن برای فاعل، ناروا می دانند. از سوی دیگر، فیلسوفان اخلاقی که به تمایز عامدانه/غیرعامدانه باور دارند، ایذای عامدانه (به عنوان هدف یا وسیله) را ناروا و ایذای غیرعامدانه (صرفاً پیش بینی شده) را روا می دانند. البته آن ها نیز، ایذای عامدانه را در مواردی چون دفاع از خود، تحت شرایطی مجاز می دانند. منتقدانی از فیلسوفان اخلاق حدأکثرگرا، بر استدلال های طرفداران این دو تمایز در تأیید تمایز مورد قبولشان، نقدهایی مطرح کرده اند. در این پژوهش استدلال های فیلسوفان مختلف اخلاق دربار? گونه های مختلف ایذا و روایی و ناروایی آن ها تبیین، تحلیل و نقد می شود. واژگان کلیدی: ایذا، تمایز انجام/اجازه، تمایز عامدانه/غیرعامدانه

امروزه در شهرهای بزرگ با توجه به افزایش جمعیت و روند رو¬به¬رشد استفاده از وسایل نقلیه شخصی، سطح خدمت¬دهی شبکه معابر تنزل نموده¬است. به طوری¬که ارزیابی، انتخاب وگسترش سیستم¬های حمل¬و¬نقل عمومی مناسب و موثر در جهت افزایش کیفیت خدمت¬رسانی در حمل¬و¬نقل شهری، بیش از پیش ضرورت می¬یابد. از آنجاکه در تصمیم¬گیری در مورد اولویت ¬بندی گزینه¬های موجود، با معیارهای چندگانه و در تعارض با یکدیگر سر¬و¬کار داریم، استفاده از یک رویکرد تصمیم ¬گیری چند¬معیاره که درآن وابستگی بین معیارها نیز به خوبی لحاظ شود، ابزاری موثر وکارا به شمار می¬رود. از سوی دیگر به دلیل وجود ابهام و عدم قطعیت در مدل¬های تصمیم¬گیری، ارزش فازی جایگزین قضاوت¬های ذهنی کارشناسان می¬شود. در این پژوهش به منظور انتخاب سیستم حمل¬و¬نقل همگانی مناسب در کریدورهای درون¬شهری، از فرآیند تحلیل شبکه¬ای در محیط فازی و بر اساس تصمیم¬گیری گروهی استفاده شده¬است. در این مطالعه 30 عامل موثر بر انتخاب سیستم حمل¬و¬نقل همگانی، در قالب 7 معیار اقتصادی، مالی، فنی، زیست¬محیطی، فرهنگی¬-¬اجتماعی، اهداف استراتژیک و سطح سرویس¬دهی بررسی شده است. با استفاده از نظر 33 نفز کارشناس راه¬و¬ترابری، حمل¬و¬نقل و ترافیک و شهرسازی، سهم معیار¬های فوق به ترتیب 7، 9، 15، 16، 12،24 و 17 درصد به¬دست آمده¬است. در گام بعد به منظور مطالعه موردی در یکی از کریدور¬های در حال تصمیم¬گیری اصفهان، با نمره¬دهی متخصصین امور حمل¬و¬نقل به چهار گزینه اتوبوس معمولی، اتوبوس سریع شهری، قطار سبک شهری و مترو، مطابق با 30 عامل مورد بررسی مترو به عنوان بهترین گزینه برای کریدور مذکور شناخته¬شد.

مجموعه ی s ? v از رئوس در گراف g = (v;e) را مجموعه ی احاطه گر می نامیم اگر هر رأس در گراف g عضو مجموعه ی s باشد یا حداقل به یکی از رئوس s متصل باشد. به دلیل جذابیت های کاربردی و تحقیقاتی این مفهوم، تا کنون مطالعات بسیاری بر روی این مبحث انجام شده است. هدف از انجام این پژوهش استفاده از قابلیت های این مجموعه در مکان یابی برای تخصیص امکانات در سطح شهر اصفهان بوده است.