نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد که بین خودپنداری و عملکرد مدیران به صورت کلی رابطه معناداری وجود دارد و ضریب همبستگی بین خودپنداری مدیران در عملکرد آنان تاثیر بسزائی داشته است .بنابراین باتوجه به همبستگی بین ابعاد عملکرد و خودپنداری در گزینش و انتخاب مدیران و اهمیت و نقش آنان در پرورش نیروهای خلاق متعهد و کارا برای جامعه باید ویژگیهای شخصیتی آنان به دقت مورد توجه قرار گیرد .تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین خودپنداری مدیران و عملکرد آنان در بعد هدفگذاری با همبستگی 53%که در سطح ‏‎ ‏‎p<5%‎‏ معنا دار می باشد لذا باوجود این همبستگی با دادن ادراک دقیق از واقعیت به مدیران با توجه به واقعی بودن اهداف آنان و کمک به آنها برای دستیابی به هدفهای قابل دسترسی و افزایش احتمال موفقیت در کار و برخوردهای اجتماعی می توان آنها را یاری نمود. در بررسی ارتباط بین خودپنداری و عملکرد مدیران در بعد نظارتی نتایج نشان می دهد ضریب همبستگی بین این دو 57%است که در سطح ‏‎p<5%‎‏ معنا دار می باشد . پس با دادن اختیار کافی لازم و متناسب با مسئولیتها به مدیران می توان در آنها روحیه مثبت را تقویت نمود . ‎‏