تحقیق حاضر سه فرضیه عمده دارد . اول آنکه صنعت شوینده ایران از توان بالقوه لازم برای تامین نیازهای داخلی برخوردار است . دوم آنکه این صنعت توان بالقوه لازم برای صادرات را دارد و سوم این که بازارهای مناسب خارجی برای فرآورده های این صنعت وجود دارند . برای اثبات این فرضیه ها ابتدا ساختار عوامل تولید صنعتی شامل نیروی انسانی ، مواد اولیه ، سرمایه ، مدیریت و تکنولوژی مورد ارزیابی قرار گرفته و به برخی از مشکلاتی که صنعت شوینده با آن روبروست اشاره می شود . افزون بر این تاریخچه تولید ، سابقه تولید ، چگونگی تولید و دسترسی به مواد اولیه ، عرضه و تقاضا برای شوینده ها ، مصرف سرانه و روند صادرات چهار فرآورده گزیده تحقیق ( شامپو ، مایع ظرفشویی ، پودر لباسشویی و صابون ) مورد بررسی قرار گرفته است . سپس توان تولیدی صنعت شوینده ارزیابی گردیده و برخی از مزیت های نسبی این صنعت مانند دسترسی به مواد اولیه ارزان ، نزدیکی به بازار ، ارزانی هزینه های نیروی انسانی ، سابقه فن آوری ، تواناییهای مدیریتی ، انرزی ارزان ، کیفیت مناسب و وجود بازارهای بالقوه صادراتی آمده است . در اثبات فرضیه ها ظرفیت های بالای تولیدی در این صنعت ، میزان تولید جاری ، میزان مصرف داخلی ، حجم صادرات ، جمعیت بازارهای صادراتی و برآورد میزان تقاضای بالقوه آنها مورد توجه و بررسی قرار گرفته است . در پایان هم نتایج یافته های عمده تحقیق آمده و در آن بخشی نیز به پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت صنعت شوینده و افزایش میزان صادرات آن اختصاص یافته است .